۵- ما به خودمان در هر وضعیت و اتفاقی می گوییم من نباید می ترسیدم. من نباید آسان می گرفتم. من نباید قبول می کردم. نباید کوتاه می آمدم … اما راه سالم برای روبرو شدن با احساسات این است که در وهله بگوییم این بهترین تصمیمی بود که در لحظه گرفتم. بعد ماجرا را مرور کنیم و به یک قضاوت متفاوت از رفتار و واکنش خود از حادثه برسیم.

ویژگی بارز این افراد، رفتار بی احتیاط و نسنجیده است. واکنش های شان ناگهانی است. حتی ابراز نظر و حس شان نیز حالت بی احتیاط دارد. آنها معمولا آرام و قرار ندارند. نمی توانند یکجا بند باشند. مدام از این شاخه به آن شاخه می پرند.

فرهنگ و تربیت عمومی به ما یاد نمی دهد که تمرکز و توجه اصلی به سمت خودمان باشد. برای اکثریت بشر فهمیدنش سخت است که بپذیریم آرامش و شادی ما در گرو توجه و اهمیتی است که به حس و عاطفه و تصمیم خودمان می دهیم.