سلام. آمدنم به خارج کشور به خاطر او بود. باز کردن یک مغازه که اصلا سودآور نبود تصمیم او بود. نداشتن فرزند تصمیم او بود. او مقصر همه بدبختی ها و عقب افتادن و به جایی نرسیدن من است. چرا با سرنوشت من اینطوری بازی کرد؟.
داوود عزیز
خیلی متاسفم که موقعیت خوبی نداری. اما خیلی صریح و واضح با همین چند جمله نشان دادی که به دلایل زیادی که از آن خبر ندارم نتوانستی به عنوان یک فرد بزرگسال برای خودت یک هویت مستقل داشته باشی و این مشکل اساسی بسیاری از مردان و زنان است.
از خودت بپرس چرا یک حریم مشخصی دور خواسته ها و سلیقه خودت نکشیدی؟ چرا نتوانستی برای مسیرهای مختلف زندگی ات خودت تصمیم بگیری؟
تو شاید حدود ۲۰ درصد از هویت شخصی خودت را داری و به همین خاطر اجازه دادی یک فرد دیگر ۸۰ درصد هویت تو را تحت پوشش قرار دهد. صحبت از بد و خوب بودن تو یا او نیست. موضوع این است که هر انسانی با انسان دیگر فرق دارد. او هر کاری می کرد به هر حال با هویت واقعی و خاموش نگه داشته شده تو نمی توانست جور در بیاید.
تو شاید بیش از حد او را دوست داشتی و حتما هم در شروع آشنایی بخشی از هویت او با تو همساز بود. ولی همه سرنوشت خودت را به او سپردی. شاید هم برای جلب رضایت مداوم او بود که همه تصمیماتش را قبول کردی. تو هیچ کاری بدون داشتن منفعت شخصی در هر لحظه انجام نداده ایی.
دنبال پیدا کردن مقصر نباش. اگر می توانی پیش یک روانشناس برو که بتواند هویت پنهان شده یا سرکوب شده یا ترسیده و توسری خورده ترا در وجودت شناسایی کند.
تو احتیاج به راهنمایی داری تا بتوانی یک محوطه روحی و روانی جدید برای خودت بسازی تا کم کم بتوانی دنبال خواسته ها و هدف های خودت باشی.
Image Source
