ذهنی برای خود بسازید که متکی به هیچ چیز نباشد. تصور کنید شخصیتی را که به هیچ چیز دل نمی بندد. احتیاج ندارد که ماجراها و اتفاقات طور خاصی صورت بگیرند. نیازی ندارد که بخواهد مردم دور و برش طور خاصی رفتار کنند. ذهنی داشته باشید که همه جا خانه اش است چون ضرورتی برایش وجود ندارد که متعلق به جای خاصی باشد.
برای خود ذهنی بسازید که به جای افزایش خواسته های روزمره، تجسم کند که مدام در حال از دست دادن چیزهایی است که دوست دارد.
ذهن تان را مشغول آرزوهای لذتبخشی نسازید که در باره داشتن چیزهایی است که ندارید.
خاطرات هر کدام ما احتیاج ندارند قابل لمس باشند. پس به بهانه غمگین بودن، نخواهید که خاطرات تان جامه عمل بپوشد.
به ذهن خودتان بیاموزید که ترس یعنی از دست دادن. هر چه کمتر نیاز و خواسته داشته باشید ترس تان هم کمتر می شود.
Image and idea
