یکی از بزرگترین اتهامات و گله ها به مردان در طول تاریخ، بی علاقه شدن مردان بعد از وصلت با یار است. شاید بخشی از صحت ادعای فوق ریشه ایی غریزی داشته باشد که به موقعیت زیستی پستانداران بر می گردد.
برای توضیح این پدیده بهتر است اشاره ایی داشته باشیم به کشف علمی Coolidge Effect که به طور مشخص در بین پستانداران مذکر اتفاق می افتد. به این صورت که موجود مذکر بعد از رابطه جنسی و رفع عطش میل جنسی، به محض حضور یک عضو مونث جدید، دوباره سر شوق می آید و این ماجرا بعد از فروکش شدن و از دست دادن علاقه جنسی به شریک قبلی دوباره ادامه می یابد.
برای اولین بار Coolidge Effect در محیط آزمایشگاه با مشاهده یک موش نر و چندین موش ماده به طور مستند ثبت شده است. در آزمایش فوق دیده شده است که بعد از آمیزش موش نر با موش های ماده و وقتی که از تاب و توان افتاده بود و حتی به درخواست موش های ماده درون فقس اعتنایی نمی کرد به محض اضافه شدن یک موش ماده جدید علاقه جنسی اش را بازیافت. و این رفتار جنسی مدام تکرار می شد. موش نر با وجود بی میلی و با وجود در دسترس بودن موش های ماده ایی که قبلا با آنها سکس داشت فقط به موش های ماده جدید واکنش و رغبت جنسی نشان می داد.
توضیح این رفتار بدوی در پستانداران بر می گردد به چرخه تنازع بقا و سیستم تولید هر چه بیشتر برای ادامه نسل و تکرار خویش است. پستانداران مذکر به صورت غریزی برنامه ریزی شده اند که بعد از سکس با شریک کنونی شان٬ بلافاصله قادر باشند قابلیت جفت گیری داشته باشند اگر حیوان ماده جدیدی پدیدار گردد.
در ادامه به یکی از تجربیات بشری در فرهنگ بودایی و هندوئیسم در این زمینه اشاره می کنم که توانسته است راه حل های عملی برای کنترل بی وفایی غریزی مردان پیدا کند. روشی که منجر به افزایش کشش جنسی بین متاهلین هم می گردد.
ذکر این نکته هم مثل همیشه ضروری است که شناخت رفتار جنسی سایر حیوانات نزدیک به بشر، شاید مطابقت و مغایرتی با وضعیت بشر نداشته باشد ولی دانستن فرمان های طبیعی و غریزی حیوانی بی ضرر نخواهد بود.
