در هیچ کجای دنیای معاصر، حکومت فاسد و دزدی نیست که صدها هزار گارد دیوانه جانی برای حفظ نظام داشته باشد.
مردم ایران هر کاری لازم بود تاکنون کردند تا از شر این اشغالگران مذهبی رها شوند. چندین بار تظاهرات سراسری داشته اند. هزاران بار تظاهرات صنف های مختلف کارگران، معلمان، دانشجویان و بازنشسته ها را داشته اند. تنها پاسخ همیشگی سرکوب، زندانی کردن و حتی اعدام معترضین بوده است.
مردم این اواخر حتی در انتخابات مجلس و ریاست جمهوری هم شرکت نکردند و نمایندگان حکومت با کمتر از ۱۵ درصد ارا دوباره کشور را به دست گرفتند.
شاید اگر حضور در خیابانها، سراسری و میلیونی بشود سیستم سرکوب ج. ا قادر به سرکوب، قتل و دستگیری وسیعِ جمعیت عظیم انسانی نخواهد بود.
به عبارتی اگر شاهد حضور میلیونی مردم در خیابانها باشیم سرنگونی این رژیم منفور و اشغالگر با کمترین خسارت جانی و مالی خواهد بود. اتفاقی ملی و عظیم که امکانش با وجود وخامت مداوم معاش مردم، هر روز بیشتر می شود.
.
