صبحها وقت خیلی آشکاری است برای مرور مجدد زندگی. لازم هم نیست در باره اش فکر بکنیم یا از قصد بخواهیم دقتی داشته باشیم. فقط می فهمیم زندگی عادی و تکراری شده است. درک این روزمره بودن، یک تلنگر غمگین و مداومی ایجاد می کند.
خیلی از افراد کیفیت خواب شان خوب نیست. کم می خوابند یا عمیق نمی خوابند تا مغزشان و بدن شان به درستی استراحت کرده باشد.
بعضی ها غمِ اول صبح شان ممکن است مربوط به فصل و آب و هوا باشد. روز بارانی و سرد و کمابیش تاریک، اطلاعات غلط به مغز می دهد. چون چرخه ۲۴ ساعته روحیه بدن بر اساس اطلاعات بیرونی هم هست. برای همین گاهی ممکن است که سیستم عواطف روحی ما به خاطر مثلا کوتاهتر شدن ساعات روز به هم بخورد.
بعضی ها البته افسردگی صبحگاهی شان نوعی از افسردگی بالینی است فقط شدت آن در اول صبح بیشتر است و به مرور در طی روز کاهش می یابد.
دیگر نمی توانیم انکار کنیم که زندگی سریعتر شده است. اتفاقات و مسائل روزانه بیشتر شده است. ذهن هر انسان طوری تنظیم شده است که توانایی روبرو شدن و آشنایی با افراد قبیله را مهم بداند. در دنیای قدیم تعداد افرادی که می شناختیم زیر ۲۰۰ نفر بوده است.
اما امروزه به خاطر سیستم های ارتباطی در دنیای اینترنت همه ما خواسته یا ناخواسته هزاران نفر را می شناسیم و زندگی و سرنوشت و موقعیت شان به هر حال بر روی ما تاثیر می گذارد. ما نه تنها کنجکاو و نگران روستا و شهر و کشور خود هستیم بلکه همه سیاره زمین و ۸ میلیارد انسان مدام جلوی ذهن ما رژه می روند.
همه این تغییرات و تاثیرات در حقیقت بهای انسان بودن است. ذهن خیالپرداز و آینده نگر و پیشبینی کننده انسان، مدام درگیر چیزهایی است که شاید حتی وجود نداشته باشند ولی تاثیرشان قابل لمس است.
در دوره و زمانه جدید، ثبات شغل یا ثبات سکونت در یک روستا یا شهر، دیگر وجود ندارد. همه چیز گذار و موقت و متغیر هستند حتی اخلاقها و مرامها… برای همین انسان معاصر ضرورتا در عمل همیشه مضطرب و مردد خواهد بود.
در این دور و زمانه، ثبات شغل یا ثبات سکونت در یک روستا یا شهر، دیگر وجود ندارد. همه چیز گذار و موقت و متغیر هستند حتی اخلاقها و مرامها… برای همین در عمل همیشه مضطرب و مردد خواهیم بود. اضطرابی که گاهی غمگین هم می کند.
Morning Depression: Waking Up Feeling Depressed
