۱- در بزرگسالی، دوستی به طور طبیعی و خود به خود ایجاد نمی شود
آدمها وقت آزادشان خیلی کمتر می شود. مسئولیت های زندگی آنها را خسته و کم طاقت و بی انگیزه می سازد.
برای همین افرادی که منتظر شانس و فرصت های ایده ال هستند و امیدوارند یک نفر آنها را کشف کند معمولا تنها می مانند.
۲- باید به خودتان بقبولانید که آدم جالبی برای دوستی هستید
اغلب آدمها از حریم شخصی شان بیرون نمی آیند و با وجود نیاز یا کنجکاوی نسبت به اشنایی و دوستی، از دیگران می گریزند چون فکر می کنند شخصیت و رفتارشان به اندازه کافی دوست داشتنی نیست.
ولی تجربه زندگی و صدها تحقیق در همه دنیا نشان داده است اگر حتی خیال کنیم که دیگران ممکن است از ما خوش شان بیاید خود به خود، شانس دوست داشتنی بودن مان بیشتر می شود.
۳- باید شروع مثبت و با گذشت تری داشته باشید
همه ما الگوها و ترازوهای خاص خودمان را در بزرگسالی نسبت به همه چیز پیدا می کنیم. برای دوستی ولی بد نمی شود اگر در قدم های اولیه، روی خط و نشان های اصلی مرام و شخصیت خودمان تاکید زیادی نکنیم…
می شود برای شروع، آسان گیرتر و و راحت تر بود.
۴- بیرون آمدن از برج و باروی شخصی
این روزها بشر خوشبختانه یاد گرفته است نسبت به دیگران و فضای شخصی که هر فرد برای خود ساخته است احترام بیشتری قائل شود. ولی بهتر است بدانیم برج و باروی محکمی که دور خودمان کشیده ایم در درجه اول برای پنهان ساختن این حقیقت است که فرد کاملی نیستیم. ما می ترسیم و نگرانیم.
می ترسیم تلنگری به حریم شخصی دیگران بزنیم چون پیش خودمان می دانیم قصد اصلی در لاک خود خزیدن، پنهان ساختن خودمان و همه شکنندگی و ضعف های طبیعی و انسانی ما است.
۵- همه مثل همدیگر هستیم
در برابر هر انسانی قرار بگیرید یا وارد هر جمعی شوید این فرض حتمی را در نظر بگیریم که بقیه آدمها مثل ما خجالت می کشند. همه سعی می کنند خودشان را پنهان نگه دارند مبادا قضاوت نادرستی از آنها ایجاد شود.
باید به این فهم برسیم که همه ما شکننده ایم. ضعف هایی داریم و اشتباهاتی مرتکب شده ایم. انسان ها نمی توانند کامل و بی نقص باشند. نترسیم و از لاک خود بیرون بیاییم تا دیده شویم.
How to make friends as an adult
image source
https://www.cbc.ca/
