تا مدتها این ادعا وجود داشت که افسردگی یک بیماری لوکس و مربوط به جهان اول است. اما شواهد و آمار نشان می دهد افریقا و جهان سوم به اندازه بقیه دنیا از افسردگی رنج می برند.
۱- می گویند داروهای ضدافسردگی اعتیاد آور است ولی همه استفاده کنندگان این داروها می دانند که اگر براساس تجویز دکتر قدم به قدم مصرف آنها کاهش یابد تاثیرات ترک شان بسیار کم خواهد بود.
۲- می گویند داروهای ضدافسردگی شادیبخش هستند ولی این ادعای درستی نیست. داروها فقط روحیه و حس افراد را کمی تنظیم می کنند. برای همین است که فرد سالم اگر داروهای ضدافسردگی را استفاده کنند فقط تاثیرات فیزیکی نظیر خواب آلود شدن، افزایش اشتها یا احساس درد و اذیت در سیستم گوارشی خواهند داشت. داروهای فوق هیچکس را شاد نمی کند.
۳- می گویند داروها آدم ها را بیخیال یا کرخت می کنند یا مشکلات را به نوعی پنهان می کنند. این ادعا نیز در حالات مصرف کنندگان داروها دیده نمی شود. داروهای ضدافسردگی برعکس، افراد را هشیارتر و مجهزتر می سازند تا تصمیم و فکر درست تر داشته باشند.
۴- می گویند این داروها تاثیر سریع دارند ولی همه مصرف کنندگان آنها می دانند که حداقل یک ماه باید از خوردن دارو بگذرد تا تاثیراتش دیده شود. داروهای ضدافسردگی برای معالجه بیماری نیستند. افسردگی دلایل بسیاری دارد که خیلی هایش مربوط به کیفیت زندگی، وضعیت اجتماعی و ژنتیک شان است.
۵- می گویند داروها باعث تغییر شخصیت افراد می شوند ولی افسرده ها مشکل شخصیتی ندارند و روزهایی از زندگی شان هست که عادی هستند. قرار و کاربرد این داروها فقط برای تغییر روحیه غمگین و افزایش انرژی است.
۶- می گویند وقتی شروع کردید به مصرف داروها، باید تا آخر عمر به آن متکی باشید. این ادعا یا شبهه عمومی نیز می تواند توسط میلیونها انسانی که زمانی از این داروها استفاده می کردند رد شود.
6 Antidepressant Medication Myths
What is depression and why is it rising?
