ازدواج در درجه اول این ایده را در ذهن تداعی می کند که با خود رضایت جنسی هم خواهد آورد. دومین فکری که به سرعت در ذهن خطور می کند این است که متاهلین خودارضایی نمی کنند.
در آخرین تحقیق مفصلی که در این زمینه تهیه شده است و در برگیرنده آماری است که از حدود ۱۶ هزار زن و مرد جمع آوری شده است نشان می دهد افرادی که درشریک جنسی ثابت دارند هم خودارضایی می کنند.
بررسی فوق نشان داد زنانی که در رابطه زناشویی، آرزوهای جنسی شان به خوبی برآورده می شود خودارضایی بیشتری انجام می دهند. این واقعیت وقتی جالبتر می شود که بدانیم مقدار خودارضایی ربطی به تعداد دفعات سکس زوج ها ندارد. یعنی یک زوج ممکن است تعداد دفعات بیشتری در هفته سکس داشته باشند ولی رضایت جنسی شان کمتر از زوج هایی باشد که مثلا یکبار در هفته با هم همبستر می شوند.
در این زمینه، به طور کلی دو نوع تئوری وجود دارد که به شکل آشکاری تفاوت بین مردان و زنان را بارز می کند. تئوری خودارضایی تکمیلی ( complementary ) به این واقعیت اشاره می کند که بعضی ها به خاطر داشتن سکس خوب، میل جنسی شان بیشتر می شود و دوست دارند خودارضایی کنند. آمار جمع آوری شده نشان می دهد زنان با این تئوری همراهی بیشتری دارند. یعنی زنی که سکس خوب داشته است تشویق و تحریک می شود که دست به خودارضایی بیشتر بزند.
از طرف دیگر تئوری خودارضایی جبرانی ( compensatory ) با وضعیت مردان هماهنگ تر است. تحقیقات نشان داده است مردان بر عکس زنان اگر نیاز جنسی شان به اندازه کافی برطرف نشود خودارضایی می کنند.
در تحقیق مورد نظر آمده است که ۵۷ درصد زنان متاهل اعلام کرده اند از زندگی جنسی شان راضی هستند در صورتی که فقط ۴۲ درصد مردان از زناشویی ناشی از تاهل خرسند هستند. شاید این مسئله بخشی از دلایلی است که نسبت خودارضایی در مردان بیشتر از زنان است.
خلاصه کلام اینکه افزایش تحقیقات میدانی و سنجشی نشان می دهد بسیاری از باورهای مربوط به تربیت جنسی ما بر اساس واقعیت های وجودی انسان نیست و ما معمولا تکیه بر پیشفرض هایی می کنیم که با تابوهای مقرر شده همخوانی دارند.
https://www.psychologytoday.com/blog/women-who-stray/201705/masturbation-and-marriage
IMAGE SOURCE
