پروفسور هلن فیشر مردم شناس معتقد است ماجرای عشق از زمانی اتفاق افتاد که روی دوپا راه رفتن اجداد بشر شروع شد، از وقتی که موجود ماده نتوانست نوزادش را بر روی پشتش حمل کند و مجبور شد نوزاد را در آغوش بگیرد.
از آن پس فقط مادر و فرزندانی که حمایت زوج مذکر را داشتند شانس بیشتری برای زنده ماندن پیدا می کردند. از آن موقع برای حفظ بقا در شرائط جدید؛ سیستم های عصبی این شاخه از پستانداران به گونه ای شکل گرفت که احساس ماندن با جفت، در مغزشان ماندگار شود و عشق متولد شد.
مطالعات در باره انسان های نخستین نشان داده مدت زمان این حس عاشقی معمولا بین هجده ماه تا سه سال بوده است یعنی زمانی که بین تولد تا راه رفتن نوزاد لازم است. مشاهده شده زنان قبیله ای در جنوب آفریقا هر چهار سال یک بار و هر بار از پدری جدید باردار می شده اند. آمارهای جامعه مدرن نشان می دهد نیمی از جدایی های زوج ها در چهار سال اول زندگی مشترک اتفاق می افتد. یعنی به طور غریزی شورِ عشق حدود ۳ سال بیشتر نمی ماند.
دانشمندان با مطالعه بر روی روابط جنسی کوتاه مدت، دریافتند که حتی رابطه جنسی تفننی (بدون تعهد) نیز مغز را برای داشتن رابطه عاطفی، احساس وابستگی و عشق تحریک می کند. معنی شیمیایی اش این است که بدن در حین رابطه جنسی، هورمون دوپامین ترشح می کند که باعث دلبستگی می شود. برای همین به قول پژوهشگر مردم شناس جاستین گارسیا : « نیمی از کسانی که رابطه جنسی فقط برای یک شب داشته اند در یک سوم شان تبدیل به رابطه بلند مدت شده است»
شرایط اجتماعی امروزی باعث شده که انسان ها تمایل داشته باشند دیرتر ازدواج کنند، یا طلاق بگیرند و دوباره ازدواج کنند. سایت های اینترنتی برای قرار ملاقات، بنگاه های همسریابی، گروه های مشاوره و حمایتی بعد از طلاق، مشاوره و راه های موفقیت در ازدواج و کتاب های خودشناسی همگی به این قضایا دامن می زنند.
خوب است بدانیم که هورمون دوپامین عامل عشق است و بنابراین مراقب این هورمون در بدن مان باشیم. یا متوجه باشیم داروهای ضدافسردگی که حاوی سرتونین هستند، موجب کاهش دوپامین می شوند. نسبت به بوسیدن ها سخاوتمندتر باشیم وقتی که بدانیم از نظر علمی، بوسیدن شریک زندگی، موجب کاهش کورتیزول (هورمون استرس) می شود.
گردآوری و ترجمه: آناهیتا ناهید
Fisher, Helen. “The new monogamy: forward to the past: an author and anthropologist looks at the future of love.” The Futurist Nov.-Dec. 2010: 26+. Academic OneFile. Web. 30 Dec. 2013.
از آرشیو مجله
