این بار شانس آن را یافتیم تا پروژه جدیدی را برای شما تدارک ببینیم که توسط هنرمند طراح و عکاس، پرستو احدی، خلق شده است. مجموعه ای که با احتیاط تمام سعی کرده است از بازسازی و در کنار هم گذاشتن تصاویر برای ایجاد یک پیام دوری گزیند.
با این وجود، در حین گشت و گذار درون هر کادر عکاسی، متوجه ظرافت های کوچکی می شوید که نشان می دهد پرستو احدی نه فقط شکارچی و کاشف لحظات ناب بوده است بلکه با زیرکی تمام، نوعی از تاریخ بصری را گرد هم آورده است که به بینندگان فرصت می دهد به خاطرات شخصی خودشان رجوع کنند.
در مرحله بعدی، شاید تصاویر دختران، زنان و مادران در محوطه بسته با دیوارهای سفید و بلند، نور کمابیش متضادِ سیاه و سفید، احساس غیر معمولی را بر می انگیزد که بین واقعیت و خیال در نوسان است. ثبت تصاویر اشخاص در کنار هم و در عین حال تنها، بیننده را بین خاطرات خصوصی و احساس اندوه رها می کند.
اینجا و آنجا تصاویری از مردان خانواده در قاب عکس ها، خودنمایی می کنند ولی عدم حضور مرد در کنار شخصیت های داخل تابلوها، چشمگیر است. غیبت مردان تنها مورد عمدی است که شاید بین صمیمت واقعگرایانه آثار و تجربه واقعی بسیاری از خوانندگان ایجاد درنگ می کند.
لحظات ثبت شده در این مجموعه آنقدر آزاد و بی ادعا هستند که هر بیننده می تواند بر حسب تجربیات و موقعیت روحی خودش، در لابلای تصاویر بچرخد و به بهانه آنها در گذشته، اکنون و حتی آینده خودش غوطه ور شود. به گالری تجربهِ یک « غم شیرین» خوش آمدید.
