یک امید و فکر جادویی هست مبنی بر اینکه یافتن معشوق یک تقدیر حتمی است. در صورتی که زندگی بارها و بارها ثابت کرده است قراری وجود ندارد حتما به عشق دلخواه دست بیابیم.
همه قصه ها و فیلمها و اشعار و ترانه های عاشقانه این ادعا را تبلیغ می کنند که فقط یک نفر خاص در این دنیا هست که بالاخره همدیگر را پیدا می کنیم، یک همذات که برای هم ساخته شده ایم.
با هر انسانی آشنا می شوید که به شما می گوید همیشه دنبال یک همذات بوده است لطفا نگران آینده رابطه تان باشید چون او با همان فکر جادویی که حدس زد شما همذات و عشق گمشده اش هستید حدس خواهد زد که نیستید.
توصیه ام به همه آدم هایی که منتظر عشق هستند یا فکر می کنند سرنوشت شان با یک نفر خاص گره خورده است و دیر یا زود تقدیر باعث می شود پیدا شود این است که متاسفانه باید بپذیرند عشق فقط یک تصادف غیرقابل پیشبینی است.
در ضمن این اصل اساسی را مد نظر قرار دهیم که با یافتن عشق هم، تضمینی برای خوشبختی ایجاد نخواهد شد. اصلا خوشبختی و آرامش نمی تواند در روی سیاره ما تضمین شود. چون ایده رسیدن به خوشبختی مداوم، یک فکر جادویی است.
به قول یک شعر از شکسپیر حسابگر که خالق رومئو و ژولیت بوده است :« عشق شعله های سرکش کوتاه مدت نیست. عشق، رفتن به مرز تباهی است «
Love alters not with his brief hours and weeks
But bears it out even to the edge of doom.
https://www.theatlantic.com/family/archive/2021/09/soul-mates-love-destiny/620014/
Image source: Jan Buchczik
