برنارد آرنو صاحب بزرگترین کمپانی های مد لباس، ساعت، ادوکلون، شامپاین، کنیاک و جواهرات اروپا است. او توانسته است حدود ۷۵ شرکت و کمپانی معروف اروپایی را به امپراطوری خود بیفزاید.
مارک « لویی وتان» به تنهایی ۱۳ میلیارد دلار سود برای کمپانی خانوادگی اش دارد. او اغلب شرکت های دوخت چرم، لباس، ساعت و مشروب ایتالیا و آلمان را خریده است. ارزش هر سهام شرکتش در طی ۵ سال گذشته از ۱۰۰ دلار به ۲۵۰ دلار رسیده است.
برنارد آرنو ۷۰ ساله در حال حاضر بعد از جف بوز آمازون و بیل گیت، سومین مرد ثروتمند جهان است. او هفته ایی ۴ ساعت با دوستش قهرمان تنیس جهان راجر فدررر ورزش می کند.
او یک بازرگان معصوم نیست و منتقدینش از او به عنوان یک گرگ در لباس کشمیر یاد می کنند. ولی بیش از ۳۰ سال از ۷ صبح تا ۹ شب کار می کند و نظر و ایده می دهد و ریسک به خرج می دهد.
اولین خریدش در دنیای مد، شرکت کریستین دیور ورشکسته بود که بلافاصله ۹ هزار کارمندش را اخراج کرد و با فروش کالا تا مستغلات آن، ۵۰۰ میلیون دلار سود کرد.
او یک مهندس است ولی از طراحی و ایده های مد سر در می آورد. او می گوید ترکیب ظرافت صنعتی کالاهای گرانقیمت اروپا که انگار قرار نیست خراب شوند و توجه زیاد به مدرنیسم، باعث موفقیت مارک هایی است که خریده و توسعه داده یا ایجاد کرده است.
بعد به سراغ خرید بزرگترین و قدیمی ترین شرکت ها نظیر Fendi, TAG Heuer، Rimowa،Bulgari, Dom Pérignon و Givenchy رفت.
نقشه ایی که در ذهنش از امپراطوری مد داشت تسخیر شرکت های اصیل اروپایی با قدمت های بیشتر از صد سال در همه زمینه های لوکس و اشرافی بود. از بهترین سیلک دوزی تا مشهورترین تهیه کننده لباس های پشمی، ساعت های گرانقیمت تا هتل های مجلل…
او می دانست که بازار خرید کالای گرانبها با کیفیت خیلی خوب، دیگر محدود به ۵ درصد جمعیت ثروتمند قدیمی دنیای اشراف نیست. نگاه او به قدرت خرید میلیونرهای جدید چین، هند، روس، افریقای جنوبی و خاورمیانه است. او در ضمن او به بازار مد و لباس و جواهرات امریکا هم چشم دوخته است و تلاش برای خرید شرکت جواهرات تیفانی در همان مسیر است.
او زیاد نگران تخریب محیط زیست نیست چون اصلا با کل امپراطوری اش سازگاری ندارد. اکثر تولیدات کمپانی جهانی اش، وسایل تجملی و اضافی است.
چهار فرزندش Frédéric، Delphine، Antoine و Alexandre جزو تیم خانوادگی کمپانی او هستند
