ثروتمند بودن هم قرار نیست محدود به میلیاردرهای جهان باشد که بر تعدادشان مدام افزوده می شود. درصد طبقه متوسط جهان در همه سیاره ما از چین و هند و پاکستان تا برزیل و افریقای جنوبی شدیدا در حال گسترش است.
آدمهای پولدار بیشتر مصرف می کنند. بیشتر سفر می کنند و خانه و ماشین بزرگتر دارند. حق شان است و برایش زحمت کشیدند اما به عنوان یک انسان بد نیست متوجه یک حق عمومی هم باشند که سیاره ما دیگر نمی تواند بار بیشتری حمل کند.
ثروتمندان نسل های جدیدتر شاید نگران محیط زیست هم باشند و سرمایه های شان را در اقتصاد سبز بگذارند. سهام شرکت های نفتی و زغال سنگ را نخرند ولی گردش سرمایه در جهان کاملا متکی به همدیگر و تابع یک مدل اقتصاد جهانی است. مدلی که ثابت شده زمین را به سرفه انداخته است.
راه حل رادیکال و کاربردی هم در برابر بشر نیست که جلوی این نیاز بشر برای بیشتر خواستن را بگیرد. زیاده خواهی موتور تمدن بشری است. اما می توان به به صدها میلیون انسانی که از دل خانواده ثروتمند و طبقه متوسط جهان پرورش می یابند یاد داد که حیات روی زمین نیاز ضروری به قناعت دارد.
دولت های اکثر کشورها همواره از مردم می خواهند قناعت کنند و برنامه های خدماتی را مدام کم می کنند ولی کنترلی بر شیوه مصرف آنهایی که پولدار هستند ندارند.
یک خانواده متمول مثلا سه نفره اجازه دارد هر اندازه خانه چند ده هزارمتری هم که بخواهد داشته باشد. هر تعداد ماشین لوکس که می خواهند در پارکینگ خود ردیف کند. جت شخصی داشته باشند و حداقل ۵ بار سفرهای بین قاره ایی بروند.
شکی نیست که این سطح از مصرف و برآورده شدن آرزوها به هرحال کار ایجاد می کند و سرمایه در بین جامعه پخش می شود و با خودش رده های جدیدتری از افراد ثروتمند می سازد.
اما زمین از یک منبع ثابت مواد و اکسیژن و طبیعت برخوردار است که هم دارد کاهش می بابد و هم دارد فریاد می زند نمی تواند جوابگوی رشد سریع درخواست ها و تلف کردن ها باشد. انسانها چه آنها که پولدار هستند و چه آنها که می دوند تا پولدار شوند بهتر است یک لحظه سر شان را رو به آسمان بگیرند و درنگ کنند. هوای زمین روز به روز مسموم تر می شود.
گوگل اخیرا از صدها ثروتمند بزرگ جهان دعوت کرد تا در یک منطقه ساحلی گرانقیمت در ایتالیا کنفرانسی در باره گرمایش زمین داشته باشد … صدها جت خصوصی و قایق های غول اساسی مجلل که هر ساعت ۵۰۰ لیتر گازولین می سوزانند به سمت کنفرانس دفاع از محیط زیست رفتند.
در فرودگاه های جهان حتی هواپیماهای بزرگ توسط ثروتمندان به صورت دربست کرایه می شود. هواپیماهایی که سوخت هر روز شان به اندازه مصرف سوخت یک کشور افریقایی کوچک هستند.
بشر ثروتمند و افراد خواهان ثروتمند شدن، چاره ایی ندارد که این محاسبه هشدار دهنده را مد نظر قرار دهد که جثه زمین کنونی قادر به تحمل رشد مصرف کنونی ثروتمندان و طبقه متوسط نیست. باید فرهنگ بشر به داد بشر برسد. باید سقفی از مصرف برای آنها که محدودیتی برای مصرف ندارند ایجاد شود.
For the sake of life on Earth, we must put a limit on wealth
The One Science Lesson Every American Adult Can Learn From Greta Thunberg
