من ۲۹ ساله ام و در طی این مدت به اندازه سهم خودم چند تجربه دوستی و حتی عشق هم داشتم. اما نمی دانم چرا این اواخر از دیدن یک زوج خوشحال در مهمانی و یا در رستوران و خیابان عصبی و ناراحت می شوم.
ناشناس عزیز
شاید به خاطر این عصبی می شوی چون می خواهی یکی از آن دو باشی ولی برایت در حال حاضر ممکن نیست.
شاید یادآور یک ترس است. ترسِ از دست دادن فردی که خیلی دوستش داشتی.
شاید ایده آل تو زندگی مجردی است و ناراحت می شوی از دیدن افرادی که استقلال فردی شان را آشکارا توسط خودشان نادیده می گیرند. مجذوب شدن دو انسان را در تناقض با هویت فردی می بینی.
شاید در نوع تربیت و سرشت تو، شیفتگی یک زوج به هم، غیرقابل باور است و احساسات و اداهای زوجها به همدیگر را چیزی جز فریب نمی بینی.
شاید عشق بین دو انسان را غیرممکن می دانی و این نوع ابراز احساسات را موقت و گذرا می بینی. ابراز عشق یک زوج به همدیگر می تواند نشانه دلبستگی و از خودگذشتگی باشد. چون این توانایی ها را در خودت نمی بینی حس حسرت، وجودت را در بر می گیرد.
