به نظر می رسد سکس، مثل نفس کشیدن، باید عملی ساده و طبیعی باشد ولی به قول فیلسوف معروف آلن دباتن: « سکس تقریبا به اندازه فرستادن سفینه به فضا، پیچیده است»
آیا ازدواج، میل جنسی را از بین می برد؟
شعله عطش جنسی بین یک زوج، طبیعتا بعد از مدتی کمتر می شود. این کاهش میل جنسی بیشتر از همه به خاطر تغییر مداوم بین حفظ حس جنسی و زندگی روزمره یک زوج است.
ازدواج پس از مدتی با آمدن فرزندان، وام بانکی، مخارج و مشکلات اقتصادی، بیشتر شبیه مدیریت یک کاسبی دو نفره میگردد و بخش اعظم انرژی، احساس و آینده نگری زوج ها صرف مدیریت شرکت می شود. زن و شوهرها میل جنسی شان از بین نمی رود یا تمنای جنسی شان بی رمق نمی شود فقط صرف موسسه ایی می شود که توقع جنسی یک بخش کوچکش شده است.
با سکس و میل جنسی نباید مثل یک موسسه یا شرکت رفتار کرد. سکس بازیگوشی می خواهد. برای همین یک زوج مثلا باید حتما هر هفته یکبار همدیگر را به یک شام یا بیرون رفتن تنها دعوت کنند. شاید حداقل هر ماه برای یکبار به یک هتل یا متل بروند و قرار جنسی بگذارند. هر زوج باید راه هایی بیابند که امیال خفته و تخیلات عجیب خود را برای همدیگر ابراز کنند.
سکس زن و شوهرها باید بر تمسخر زندگی تکراری روزانه تاکید بورزد. باید نقاب بزنند و نقش های روزانه و جدی شان را در رختخواب عوض کنند. زوج ها در زندگی طولانی مدت، باید هر چقدر می توانند اعمال و رفتار متفاوت نشان دهند.
زوج ها باید تصور و تخیل جنسی شان را از همدیگر دریغ نکنند. آنها باید با روزمرگی بجنگند وگرنه موسسه ازدواج با قدرت تمام آب سردی بر روی میل جنسی شان می ریزد که روشن کردنش کم کم غیرممکن می شود.
Image source
Sott
