همه دنیا برای مردان یک زندان است

همانقدر که کلمه جنگ مترادف است با مرگ و میر مردان، زندان هم اولین تصویر واقعی که ایجاد می کند تجمع مردان بدبخت و فقیری است که به دلیل نبود امکانات تربیتی، آموزشی و مالی، در زندان های جهان به سر می برند.

مردان، اکثریت ۱۱ میلیون زندانی جرائم مختلف در سراسر جهان را تشکیل می دهند. بخش قابل توجهی از آنها همه جوانی یا همه عمرشان را در زندان طی می کنند.

بدتر از همه وقتی بود که اصلا سیستم زندان به تعبیر امروزه وجود نداشت. حکومتها تا همین ۵ قرن پیش در همه جای جهان اصلا امکان و فرهنگ نگهداری درازمدت زندانیان را نداشتند و بسیاری از مردان به خاطر کوچکترین جرائم اعدام می شدند

اما در فاصله زندان موقت بدوی ۵ قرن پیش و زندان های طولانی مدت کنونی، دوره ایی وجود داشت به نام « تبعید مجرمین» که شروع آن مصادف با استعمار قاره های تازه کشف شده توسط اروپائیان بود. پرتغالی ها اولین ها بودند که مجرمین کشور را به سرزمین های استعماری تبعید می کردند تا از آنها برای هموار ساختن مستعمره، بیگاری بکشند.

بعدها فرانسوی ها، انگلیسی ها، آلمانی ها و حتی روس، ژاپن و چین نیز به جرگه تبعیدکنندگان مجرمین پیوستند. گسترش تبعید مجرمین که از اواسط قرن ۱۷ شروع شد وقتی به اوج خود در اوائل قرن ۱۹ رسید که برده داری توسط فرانسه و بعد انگلیس غیرقانونی شد. از آن پس نیاز به نیروی کار تقریبا مجانی، باعث شد تا جمعیت های بالای ۱۰۰ هزار نفری مجرمین و اکثرا مرد، به سمت استرالیا و امریکا و سایر مستعمره ها سرازیر شود.