به نظر می رسد چشمه آب حیات که بشر همواره به دنبالش می گشت تا جاودانگی اش را تضمین کند در هیپوتالاموس درون سر بشر قرار دارد. بخشی که احساسات، تشنگی، گرسنگی، عاطفه، خواب، تعادل فیزیکی و تولید هورمون ها را در خود دارد.
هیپوتالاموس در ضمن با ایجاد نرون های عصبی، مراقبت می کنند که بشر پیر نشود. هر چند متاسفانه سلول های بنیادین که از کودکی به در مغز ایجاد می شوند به مرور کمتر و ضعیف تر می شوند.
محققین ژنتیک دانشگاهی در نیویورک، چند سال پیش در آزمایشاتی که انجام دادند متوجه افزایش طول عمر موش ها شدند. آنها در جدیدترین تحقیقات شان نشان دادند که می توان علائم پیر شدن را کاهش داد.
آنها با نصب سلول های بنیادین عصبی در مغز موش، هم سلول های از کار افتاده و صدمه دیده را ترمیم کردند و هم ۱۵ درصد به طول عمر موش ها افزودند.
آنها حتی به عمد، در یکی آزمایشات، ۷۰ درصد سلول های بنیادین عصبی موش ها را برداشتند تا پیری زودرس آنها را ثبت کنند.
Implanting Stem Cells Into The Brain Might Extend Human Lifespan
http://www.nature.com/nature/journal/vaop/ncurrent/full/nature23282.html?foxtrotcallback=true
