قبلا از شروع بحث در باره اتفاق جادویی که شعبده بازان در برابر چشم ما ایجاد می کنند و بررسی دلایل آن، این ویدئو را ببینید که یک شعبده باز بسیار ماهر اجرا می کند. او به تماشاگران می قبولاند که دارد دستش را با یک چاقو می برد. خونریزی را می بینیم و فرو رفتن چاقو در دستانش را می بینیم. ما یک اجرای غیرواقعی را واقعا می بینیم.
شعبده باز مدام می گوید این یک حقه است و به کارش ادامه می دهد. می گوید همه چیز مصنوعی است و از قبل تمرین کرده است که اینطوری دیده شود. ولی ما می بینیم که اینطور نیست. ما حدس می زنیم که شعبده است و کلکی در کار است ولی نمی توانیم واقعیتی که در برابر ما اتفاق می افتد را نادیده بگیرم.
ما تماشاگران این شعبده را باور می کنیم چون از ضعفِ تشخیص و درک ما سواستفاده می شود. اول از همه اینکه ما همه ماجرا را نمی بینیم. شعبده باز با تمرین زیاد فقط بخشی از اتفاق را در برابر چشمان ما می چیند. چاقو اصلا تیز نیست و به درون پوست دست نمی رود. این پوست دست است که چاقوی مخصوص احتمالا پلاستیکی را وا می دارد به درون خودش جمع شود و عرض آن کمتر شود. خون هم با ظرافت تمام یا از لبه چاقو یا از سمت دسته چاقو و مشت و شست شعبده باز به روی پوست دست ریخته می شود.
ما این نمایش را در یک قدمی مان می بینیم ولی او عملا ما را جادو می کند چون نمایشش را با یک ایمان قطعی و بدون کمترین شبهه و خطا، خارق العاده معرفی می کند.
شعبده باز روی Inattentional blindness یا نقطه کور ناشی از بی توجهی حساب می کند. او با نشان دادن ماجرا با جزئیات دقیق، ما را وا می دارد که قدرت تخیل و تصورمان را از شعبده از دست دهیم و هر آنچه صریح و آشکار نشان داده می شود را در ذهن مان نقش ببندیم.
شعبده باز در حقیقت می داند که وقتی ما فواصل واقعی یک اتفاق را نبینیم و فقط آنچه که او تاکید دارد را ببینیم عملا به ما اجازه حدس و گمان نمی دهد. او برای این کار باید از نظر روانی انسان قدرتمندی باشد و هیچ تردیدی نداشته باشد که ما در چاهی می افتیم که ناشی از ضعف ذهنی خودمان است.
Now you see it, now you…
https://aeon.co/essays/how-real-magic-happens-when-the-brain-sees-hidden-things
http://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/13506280701479750
http://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/13506280701479750
http://journalpsyche.org/files/0xaa59.pdf
