برای آدم « سینیکال» در فارسی نام یا صفت مشخصی وجود ندارد ولی در تعبیر عمومی فرد سینیکال انسانی است همیشه شاکی، عیبجو و منفی بین که هیچ چیز را باور نمی کند یا قبول ندارد.
شاکی ها کلا زندگی و تمدن بشری را به سخره می گیرند. کار شان این است که مچ گیری کنند و به قول خودشان خلاق و مرام های جامعه را افشا کنند. کاری که البته زیاد سخت نیست چون در دنیایی زندگی می کنیم که پر است از اشتباه و نیت بد…
افراد همیشه شاکی را نمی بایست از روی ادعاهای شان شناخت. برای فهمیدن شان بهتر است بفهمیم چرا به دنیا اینگونه می نگرند؟ چرا ایمان شان به انسانیت این قدر کم است؟
این نوع افراد بدبین و عیبجو انگار می خواهند یک سپر بزرگ دفاعی برای جلوگیری از رنج درست کنند … که مبادا دوباره قلب شان بشکند، مبادا آرزوی شان برآورده نشود و یا امیدشان نقش بر آب شود. آنها برای اینکه از هر امیدِ به خیال خودشان کاذب، مصونیت پیدا کنند اول از همه خودشان را ناامید و مایوس می سازند.
افراد عیبجو، غرغرو و شاکی در حقیقت مشغول پنهان ساختن دردشان هستند. این نوع آدمها در یک برهه از زندگی، همه عشق و اعتمادشان در هم ریخته است. شاید فرزند طلاق هستند یا یکی از والدین به یکباره خانواده را ترک کرده است. یا یکی از بزرگترین امیدهای زندگی شان را از دست داده اند.
آدمهای شاکی، از خودشان و زندگی شخصی شان به ندرت حرف می زنند. این سکوت و حمله بدبینانه به زندگی، یک نوع دفاع عاطفی است. آدم های همیشه شاکی، هر حس و اعتماد را با چیدن هزاران دلیل، انکار می کنند بیشتر از همه به خاطر اینکه در یک دوره زندگی ناگزیر شدند با این ترفند و کلک، از تحقیر و توهین بزرگی که دچارش شده بودند خلاصی یابند.
با آدم شاکی نباید روبرو شد و بر علیه ادعاهای شان دلیل آورد. تنها راه کمک به آنها، نیکی و مهربانی است تا سپرهای عاطفی شان را کمی باز کننده و زندگی را در ترکیبی از بدی و خوبی ببینند.
The Problem with Cynicism
