خیلی ها فکر می کنند مدیتیشن حرکتی مردانه نیست و آن را به آدم های ظریف و حساس که غم نان ندارند نسبت می دهند. آنها تصور می کنند وقتی نگران پرداخت اجاره خانه باشی، نگران از دست دادن کار باشی و یا حتی وقتی کاری نداری و قرض ها و هزینه ها امان نمی دهد چطور می توان دقایقی آرام بنشینی و تمرکز ذهن داشته باشی.
اما شاید این سئوال اولیه را مطرح کنیم که چرا در همه جای جهان، شیوه های مختلف به آرامش رساندن فکر ایجاد شده است؟
تشویش و دلهره، اژدهای هزار سری است که همیشه در زندگی بشر وجود داشته است. چه آن وقت ها که مدام در خظر شکار شدن توسط درندگان بودیم. یا وقتی که همیشه از غارت و هجوم قبایل دیگر نگران بودیم و چه در زمانی که انواع بیماری ها، جان بشر را به صورت دستجمعی می گرفت.
مدیتیشن یا تمرین تمرکز ذهنی شاید باب طبع روحیه همه نباشد ولی زیاد دور از منطق نخواهد بود اگر فرصتی به خودمان بدهیم و برای مدت کوتاهی آن را تجربه کنیم. برای شروع خوشبختانه لازم نیست به گروه و مرشد و کلاسی بپیوندیم و هزینه ای صرف کنیم.
در آغاز بهتر است یکی از انواع مدیتیشن را انتخاب کنیم که با موقعیت وجودی و شرایط زندگی مان همخوانی بیشتر دارد.
برای قدم عملی، کافی است بین ۲ تا ۱۰ دقیقه گوشه کمابیش دنجی بیابیم و بدون حرکت بنشینیم. می توانیم مثلا به یک نقطه خیره شویم. یا چشمان مان را ببندیم چیزی شبیه بستن همه پنجره هایی که روی صفحه مانتیور کامپیوتر باز کرده ایم. و یا حتی یک موضوع را در نظر بگیریم و فقط به آن فکر کنیم.
هدف اولیه مدیتیشن این است که احساس کنیم می توانیم نظاره گر دویدن های شتابان ذهن خود با کمی فاصله از آن باشیم. این تفکیک بین دو نوع حس از ذهن مان، رسیدن به شعوری است که بدون استثنا در هر کاری به درد ما خواهد خورد.
اگر برای لحظاتی از خودمان و همهمه همیشگی درون ذهن مان فاصله بگیریم رفتارمان شبیه یک عقاب خواهد شد که در مواجهه با طوفان سر می‌زند. تصور کنید یک روز طوفانی است و ببینید دو پرنده متفاوت نظیر عقاب و سار چه رفتاری در طی طوفان از خود بروز می دهند.
سار به محض شنیدن همهمه طوفان به درون بیشه و لای درختان پناه می برد که در اصل پناه بردن به درون طوفان است. اما مغزی که تمرکز ذهنی می تواند داشته باشد اسیر همهمه های غریزی و ناگزیر شاید نگردد و شبیه عقابی بشود که با دیدن علائم طوفان، سعی می کند اوج بگیرد و از دور، نظاره گر عبور طوفان باشد.
نوع دیگر مدیتیشن از نوع تحرک جسمی است که معمولا با پیاده روی، یوگا یا ورزش های رزمی می تواند تحقق یابد. راه رفتن برای ۱۰ الی ۶۰ دقیقه فقط هم به نیت راه رفتن، شروع خیلی خوبی است.
هنگام پیاده روی نیز با جداسازی دو نوع از وجود در خودمان می رسیم. ضمن راه رفتن به تنفس و ضربان قلب و حتی لمس نسیم بر روی گونه خود دقت می ورزیم. همزمان، در طی راه رفتن به دنیای پیرامون نگاهی کمی دقیق تر می افکنیم. می توانیم یکی از ایده های شغلی خود را به خاطر آوریم و با دقتی کمابیش همه جانبه تر آن را بررسی کنیم. می توانیم در باره رفتارمان با عزیزان مان بیاندیشیم.
خودتان هم می توانید بر اساس شخصیت و تربیت و سلیقه و نیازهای خودتان، از میان هزاران روش و رفتار، یکی از راه های تمرکز ذهنی و مدیتیشن را خلق کنید.
5 Meditation Tips for Beginners
https://www.psychologytoday.com/blog/in-practice/201303/5-meditation-tips-beginners
A Primer on Meditation
http://www.artofmanliness.com/2011/09/07/a-primer-on-meditation/
Image source
http://hiring.workopolis.com/article/do-this-to-have-a-smarter-more-productive-workplace/
