انتخابات، عملا یک بازی رندانه بر سر تصاحب منافع برای اقشار مختلف است. در آن، زد و بند و انواع ترفندها و شگردها طبیعی است. کاندیداها هم معمولا افراد جاه طلب و خوش بیان و قدرت طلب هستند.
انتخابات در عمل یعنی رقابت نمایندگان اصناف و اقشار مختلف یک کشور … در همه انتخابات و در هر مرحله و سطحی، متاسفانه فقط دو یا سه قشر اصلی که معمولا متمول و دارای نفوذ بیشتر هستند مدام قدرت تصمیم گیری را به چنگ می آورند.
ما شهروندان شاید به نفع مان است که تصور مجلس به عنوان یک محیط سالم و بی غل و غش را از ذهن خود دور کنیم. منتخبین مقدس نیستند. انتخابات بازار مکاره ای است مرتب و شیک که سرشار از زد و بند و کلک و ریا و فریب است.
دادن یک تعریف زمینی و واقعی به منتخبین و انتخابات، تعبیری از رای دادن و انتخاب را مطرح می کند که به ما شهروندان اجازه می دهد از ورود منتخبین مخوف به محیط تصمیم گیری های بزرگ جلوگیری کنیم.
در فضای بسیار محدود و کنترل شده انتخابات در ایران، که یک فرصت کوچک به شهروندان کشور داده می شود شاید بهتر است با همان اختیار محدودمان، مثل هر جای دیگر در این سیاره، نگذاریم گروه مقتدر اصلی و همیشگی و نمایندگانش رای بیاورد.
