هر شیوه مدیریتی در اجتماع وقتی اصرار داشته باشد که همه مردم آنطوری باشند که آنها می خواهند دیر یا زود فقط شارلاتانها که قدرت همرنگ شدن شان بیشتر است در مدیریت افزایش می یابند. این می تواند در همه مذاهب اتفاق بیفتد.
به دست گرفتن امور توسط شارلاتان ها بارها در تاریخ اجتماعی بشر تکرار شده است. یکی از نمونه های جالب رشد شارلاتانیسم در دوره فروپاشی قدرت افسانه ایی کاتولیک ها در دل اروپای طاعون زده قرن های ۱۵ و ۱۶ میلادی بوده است …
بعد از حمله مرگبار طاعون به شهرها و روستاهای اروپا و تلف کردن بیش از ۳۰ درصد جمعیت این قاره یک اتفاق بزرگ در بطن جامعه بسیار مذهبی اروپا به وقوع پیوست. موسسات مسیحی نظیر کلیساها و مدارس کشیش پرور نیز با ضربات سنگین طاعون روبرو شدند. به همین خاطر برای مدت ۱۵۰ سال بخش بزرگی از اروپا بدون هدایت و سرپرستی کلیسا زندگی کردند چون اصلا کشیش به اندازه کافی در دسترس همگان نبود.
کلیسای بسیار ثروتمند و مقتدر به ناچار شرایط پذیرش کشیشان را آسان گرفت و بسیاری از افراد غیرمومن ولی زیرک که شاهد این فرصت جدید و شغل نان و آبدار بودند وارد موسسات مذهبی شدند و به یکباره مردم کمتر کشیش دیده در چند نسل گذشته و کشیشانی که برای پول وارد سیستم شده اند دست به دست هم دادند تا محوطه عمومی مسیحیت با شتاب بی نظیری فاسد، بی تقوا و متزلزل شود.
هر شیوه مدیریتی در اجتماع وقتی اصرار داشته باشد که همه مردم آنطوری باشند که آنها می خواهند دیر یا زود فقط شارلاتانها که قدرت همرنگ شدن شان بیشتر است در مدیریت افزایش می یابند. این می تواند در همه مذاهب اتفاق بیفتد.
