چگونه شخصیت هر فرد شکل می گیرد

چگونه انسانها و سایر موجودات دارای هویت مخصوص خود می گردند؟ انسانها چگونه می توانند از طریق شکل گیری ساختمان مغز خود و رفتار منحصر به فرد، خصوصیاتی را کسب کنند که آنها را از دیگران متمایز می سازد؟ چرا دوقلوی های همشکل با وجود داشتن ژن مشابه در طی رشد خود، از هویت های متفاوت برخوردار خواهند گشت؟

برای جواب دادن به این سئوالها دانشمندان ناظر زندگی و رفتار 40 موش شدند که از یک ژن مشابه برخوردار هستند. موش هایی که در شرائط  توسعه یافته تر و با امکانات بیشتر  قرار داده شده بودند. موش های مورد  نظر می توانستند به اندازه نیاز خود از امکانات وسیع فعالیت و تجربه برخوردار باشند.

تحقیقات مورد نظر در باره موش های فوق نشان داد که هر کدام شان بر اساس مقدار استفاده از محیط بسیار غنی اطراف خود، مقادیر متفاوتی از سلول های عصبی در مغز هر کدام شان ایجاد می شود. مقدار افزایشی که منجر به تحول وضعیت مغز هر کدام شان نیز گشته است.

پروفسور Gerd Kempermann  مسئول تحقیقات مورد نظر در مرکز بازسازی ژنتیک می گوید « محیطی که برای زندگی این موش های بسیار مشابه تهیه دیدیم مملو بود از امکانات تجربه و اکتشاف، به این معنی که، هر موش ساکن این محوطه، فرصت داشت تا بر اساس نیاز، کنجکاوی و تمایل شخصی، با پدیده های مختلف روبرو گردد و از خود رفتار و واکنش های  متفاوت بروز دهند.»

در ضمن هر موش مجهز به یک میکروچیپ مغناطیسیِ ردیاب  بود که به دانشمندان اجازه می داد نه تنها جزئیات کاملِ حرکات هر موش را ثبت کنند بلکه تصویری کلی از میزان کنجکاوی و جستجوی هر موش را نیز محاسبه و طبقه بندی نمایند.

نتایج تحقیقات لابراتواری نشان داده است با وجود آنکه همه موش ها از یک ژن ثابت برخوردار هستند ولی به خاطر کیفیت محل زندگی، پرونده رفتاری متفاوتی برای خود ایجاد کرده اند. تفاوتی که در طی 3 ماه زندگی بیش از پیش گسترش یافته بود.

پروفسور  Kempermann  بر این نکته تاکید می کند که تفاوت های ثبت شده به شکل آشکاری با میزان افزایش سلول های عصبی ( نرون ها) در منطفه  hippocampus  که محل یادگیری و حافظه در مغز است ارتباط دارد. او تصریح می کند که « موش هایی که از محیط زندگی خود بهتر استفاده کرده بودند افزایش نرون های بیشتری نیز در مغز آنها ثبت شده است.

از نظر علمی این واقعیت نیز ثبت شده است که  Adult neurogenesis ( رشد نرولوزیک در بزرگسالان) در انسانها هم وجود دارد. بر همین اساس این فرضیه می تواند پایه علمی داشته باشد که شکل گیری شخصیت و هویت فردی انسانها می تواند ناشی از  کیفیت هر چه بهتر محیط زندگی باشد.

کاربرد عملی نتایج تحقیقات آزمایشگاهی فوق می تواند در حیطه روانشناسی، آموزش و پرورش، زیست شناسی و علوم پزشکی مورد استفاده قرار بگیرد. Ulman Lindenberger رئیس مرکز تحقیقات Max Planck برلیین در باره این تحقیقات می گوید: « این برداشت عمومی همواره وجود داشته است که ذات ژنیتیکی و محیط زندگی، نقش اساسی در شکل گیری شخصیت افراد دارد اما نتایج به دست امده، آن را تبدیل به یک حقیقت علمی کرده است.

آخرین نکته در باره تحقیقات مطرح شده این است که به طور همزمان گروهی از موش ها را در یک محوطه ساده و با امکانات کمتر قرار داده اند و نتایج حکایت از آن دارد که موش های فوق سلول های عصبی کمتری تولید کرده اند.

The emergence of individuality in genetically identical mice

http://www.kurzweilai.net/the-emergence-of-individuality-in-genetically-identical-mice