سیستم تجربه شده پهلوی ها حتما نقص هایی داشت. حتما رضا شاه و محمدرضا شاه درست یا غلط، ترس ها و نگرانی هایی در زمانه خودشان داشتند که می ترسیدند به آزادی های مطبوعات و آزادی احزاب میدان واقعی بدهند بویژه که در اوائل تا میانه قرن بیستم، دمکراسی پدیده جهانشمولی نبود و در همه دنیا حق شهروندان زیاد رعایت نمی شد. در آن شرایط مشخص دو شاه پهلوی تاکید و تلاش شان را روی توسعه اقتصادی و اجتماعی متمرکز کردند.
ولی الان و پس از حدود نیم قرن در جا زدن، در این لحظه تاریخی کشور، رضا پهلوی و تیم کارشناسان سیاسی و اقتصادی اش، دوباره می توانند شروع نسبتا کافی برای عبور از جهنم اسلامی باشند. پهلوی سوم می تواند دوران بی ثباتی اولیه رفتن ملاها را پر کند. می تواند شورای موقت مدیریت کشور تدارک ببیند.
متاسفانه دیوار منافع ایران از همیشه کوتاهتر شده و تقریبا اکثر کشورهای دنیا و حتی همسایگان کشور از سومدیریت ج. ا رنجیده خاطر هستند و احتمال طمع برای ضمیمه کردن بخشی از ایرانِ شدیدا ضعیف شده، را دارند بخصوص در دوران هرج و مرجی که بعد از سقوط کامل مدیریت ورشکسته ج. ا ممکن است پیدا شود.
نگرانی از بازگشت استبداد تحت هر نام و ادعایی طبیعی و منطقی هست ولی مردم ایران ۴۶ سال وقیح ترین و خطرناک ترین نوع استبداد را زندگی کردند و نسل های جوان، زنان و شهروندی گسترده ایرانی جلوی ایجادش می ایستد.
ایران کنونی متاسفانه ویترین شیکی از انواع مدیریت های سیاسی ندارد. واقعا و عملا جز پهلوی ها هیچکس را نداریم.
حتما در ایران آزاد فردا همراه با آزادی احزاب و رسانه ها و انتخابات واقعی، فرصت ابراز وجود مدیریت های سیاسی متنوع که راه های بهروز جامع تری دارند فراهم می شود.
بیایید دنبال ایده آل های مان برای این لحظات تاریخی کشور نباشیم. بیایید روی یک نکته اساسی یعنی عبور از ج. ا با هم توافق کنیم. بیایید قدر داشتن پهلوی را بدانیم.
