چهار نوع حسرت

همه ما در طول زندگی بارها حس ناخوشایند حسرت را تجربه کرده ایم. حسرت می تواند هم افسوس باشد هم پشیمانی و تاسف از اتفاقاتی که ایجاد شده است.

بعضی حسرتها خارج از کنترل ما هستند نظیر گذر عمر و سپری شدن دوران جوانی … بعضی حسرتها ولی می فهمیم که نتیجه تصمیمات و رفتار ما در گذشته بودند نظیر انتخاب رشته تحصیل و شغل یا از دست دادن دوستی که برای ما عزیز بود.

حسرت و پشیمانی یک قابلیت ذهنی است که با همه ناراحتی که همراهش می آیند وسیله ایی است برای تضحیح رفتار و شخصیت مان… برای همین بد نیست به یکی از طبقه بندی های انواع حسرت اشاره کنیم. دانستن هر احساس و انگیزه خودآگاه یا ناخودآگاه می تواند عملا کمک کند هم کمتر غفلت بورزیم هم رنج کمتری ببریم.

۱- حسرت و پشیمانی بنیادی

بر اساس تحقیقات یک تیم امریکایی و جمع آوری پاسخ ۱۶ هزار نفر از ۱۰۰ کشور جهان، معلوم شده است که بزرگترین حسرت و پشیمانی این است که « کاش اون کاری که می بایست رو انجام می دادم» به عبارتی، دلیل اصلی غفلتی است که خودمان مرتکب شده ایم.

۲- حسرت جسارت

بخش زیادی از حسرت ها و افسوس ها ناشی از این است که در موقعی که می بایست ریسک نکردیم و ماتم این را داریم که « کاش این شانس را از دست نمی دادم»

۳- حسرت اخلاقی

حدود ۱۰ درصد افسوس ها و پشیمانی ها برای این است که که تصمیم مان بر اساس اخلاق نبود. یا بهای لازم به احساسات دیگران یا منافع دیگران ندادیم.

با وجود اینکه بخش کوچکی از غفلت هابه خاطر حرص و طمع و دلایل ناعادلانه بوده است ولی غم و حسرت ناشی از خودخواهی قوی تر است: « کاش رفتار درست داشتم»

۴- حسرت از دست دادن رابطه

این غفلت و افسوس، بزرگترین واکنش ماندگار ناراحت کننده برای ما است. ما عزیزانی را در زندگی از دست داده ایم که «کاش اتفاق نمی افتاد»

The 4 Kinds of Regret

https://www.psychologytoday.com/us/blog/pressure-proof/202202/the-4-kinds-regret

.