اولین متفکری که صحبت از فضا کرد آناکسیماندر بود که ۲۷۰۰ سال پیش در منطقه ترکیه کنونی می زیست. او گفت که زمین یک کره معلق در هوای خالی است.
بعدها در بین فلاسفه یونان تصور زمین معلق در فضا شکل کاملتری به خود گرفت و صحبت از سیاراتی مشابه زمین شد. نتیجه اش نظر اپیکورس بود که اعلام کرد حتما در این فضای نامتنهایی و تعداد بیشمار ستارگان فضا، امکان ندارد زندگی محدود به سیاره زمین باشد.
لوکریشس اولین متفکری بود که ۲۲۰۰ سال پیش اعلام کرد اگر: « دانه های حیات بر اساس قدرت طبیعت سیاره ما ایجاد شده است احتمال وجود دانه های حیات در سایر نقاط آسمان هم ممکن است«
بعد از یونانی ها و تصورشان از فضا و ستارگان یک وقفه طولانی حدود ۱۵۰۰ ساله ایجاد شد چون نظر و نگاه سه مذهب یهودیت، مسیحیت و اسلام به دنیا و خلقت زمین و آسمانها، حرف اصلی را می زد. .
از شروع رنسانس بود که کپرنیک، گالیله، کپرنیک و برونو مشخصا از سیارات اطراف زمین حرف زدند و با تلسکوپ های خیلی ساده حتی ارتفاع کوه های ماه را اندازه گرفتند.
در همین دوران انقلاب علمی اروپا در قرن ۱۵ و ۱۶ میلادی بود که می شنویم کپلر اعلام می کند: « هر سیاره ایی که دور خودش یک قمر داشته باشد آنقدر مهم است که مردم سیاره خودش را داشته باشد»
بعدها این نظریه به شکل های مختلف علمی و تخیلی توسعه داده شد. دانشمند هلندی کریستین هویگنس ضمن توضیح کاملتر سیارات منظومه شمسی ما اعلام کرد که دو سیاره ونوس و ژوپیتر دارای اتمسفر هستند و امکان زندگی آدم در آنها زیاد است.
ایده جدید و تصور جدید دنیای بیرون از زمین با سیارات و آدمهای خاص خودشان در دنیای علمی اروپا عمومیت پیدا کرد و دانشمندان قرن ۱۷ و ۱۸ میلادی نظیر ادموند هاللی، لیبیتز، الکساندر پوپ، امانوئل کانت، ویلیام هرشل و توماس پین آن را با وجود مغایرت با افکار مسیحی، پذیرفتند.
ادامه دارد
ترجمه مقاله ای از نشریه ام آی تی
Alien Dreams: The Surprisingly Long History of Speculation About Extraterrestrials
Wade Roush is a freelance science and technology writer, host and producer of the tech-and-culture podcast Soonish, and co-founder of Hub & Spoke, a nonprofit collective of independent podcasters. He is the editor of the science fiction anthology Twelve Tomorrows, and the author of “Extraterrestrials,” from which this article is excerpted.
