برای همه ما پیش آمده است که ناگهان در معرض طعنه یا توهین یک نفر قرار گرفته ایم. آیا شگردهایی وجود دارد که واکنش اولیه ما را مهار کند؟
۱- وقتی یک نفر کلماتی اذیت کننده به سمت ما شلیک می کند طبیعی است که فرصت فکر کردن به خودمان نمی دهیم.
۲- طعنه و توهینی که نصیب ما شد قرار بود تصویر بدی از ما ایجاد کند. پس طعمهِ طعنه او نگردیم و مکث کنیم.
۳- هدف زخم زبان فرد مقابل، کم ارزش ساختن شخصیت ما است. آیا احترام و اعتماد کافی به خودمان داریم که بلافاصله در هم نشکنیم؟ اگر چنین است پس چرا چشم بسته به وی هجوم ببریم؟ شاید فرد مقابل ارزشش برای ما بیشتر از اشتباهی است که از او سر زده است و اصلا ضرورتی ندارد که واکنش تند نشان دهیم.
شاید بهتر است خودمان را مخاطب وی قرار دهیم تا حس تهاجمی حرف مان خیلی کمتر گردد. مثلا می توانیم بگوییم: « من» ناراحت شدم از حرفی که زدی و « من» فکر می کنم حقم نبود چیزی که گفتی و …
شاید بد نباشد بگوییم: « حرمت خودت را نگه داشته باش» چون با این حرف برای حریم شخصیت مان یک مرز مشخص می کشیم تا به خودش حق ندارد که دوباره از آن عبور کند.
یک واکنش ساده ولی حساب شده دیگر این است که بلافاصله بپرسیم «چی گفتی؟» با این کار مسولیت واکنش به زخم زبانش را به گردن خودش می اندازیم.
۴- بعضی اوقات از فردی زخم زبان می شنویم که میدانیم نمیشود با عقل و منطق به سراغش رفت. بعضیها نیتشان ایجاد شر است. اگر این اتفاق در محیط کار صورت می گیرد می توانیم سکوت کنیم یا رابطه مان را با فرد مزبور به حداقل ممکن برسانیم. در نهایت، شایدمجبور شویم رفتار غیرحرفی اش را به مسئول وی گوشزد کنیم.
نتیجه گیری اینکه:
مهار واکنش اولیه عملا سخت است. کاش بتوانیم درنگ کنیم.
How to Respond to Rude or Inappropriate Remarks
Image by https://unsplash.com/@_javardh_001