در باره مضرات الکل صدها فیلم تلخ و غمگین ساخته شده است. اکثرشان تاثیرات لحظه ایی خیلی خوبی هم داشته اند. اما فیلم « یه پیک دیگه بزن» که جایزه بهترین فیلم اسکار پارسال را برده است اصراری ندارد آدمهای الکلی این فیلم را بدبخت و بیچاره نشان دهد.
چهار معلم دبیرستان دانمارکی، چهار دوست قدیمی که برای سالهای طولانی برنامه مشروبخوری و ایجاد لحظات به یادماندنی دارند تصمیم می گیرند به خاطر معلم بهتر بودن، در طول روز و حین معلمی هم بنوشند.
در شروع این نیت جدی و واقعی دیده می شود. هر کدام یک وسیله اندازه گیری الکل در جیب شان دارند و در طی روز سعی می کنند یک درجه ثابت الکل در خون شان داشته باشند. روزهای اول هر کدام شان واقعا با انرژی و خلاقیت بیشتر وظیفه معلمی شان را ایفا می کنند.
در تمام طول فیلم، هیچوقت اشاره ایی به دائم الخمر شدن معلمان اشاره نمی کند. این ۴ مرد فقط وقتی کمابیش مست می شوند از مشکلات زناشویی و شخصی شان صحبت می کنند. آنها مثل اغلب مردان دنیا که تربیت و توقع جامعه به آنها اجازه نمی دهد از مشکل و ضعف خود حرف بزنند فقط در حین مستی از بدبختی های شان می گویند.
فیلم با همه اتفاقات ناگوار و شکست های واقعی که در زندگی تک تک این ۴ مرد اتفاق می افتد تا آخرین صحنه فیلم حتی بعد از خودکشی یکی و شکست کامل عشقی یکی دیگر نوشیدن شان ادامه می یابد.
فیلم با رقص و شادی معلمان تمام می شود ولی تاثیر ناگفته اعتیاد به الکل و خطر موذیانه و ویرانگر معتاد شدن در روح و روان بیننده فیلم می ماند.
