۱ – تنهایی اجتناب ناپذیر است
تنهایی، بخش غیرقابل گریز در زندگی بعضی افراد است مخصوصا انسانهایی که قسمت مهمی از انگیزه ها و افکار درونی شان با عادت های مرسوم اجتماع همخوانی ندارد. .
۲- صمیمت کامل با با یک نفر دیگر تقریبا غیر ممکن ایست
بعضی ها تنهایی را برمی گزینند چون دیر یا زود پی می برند تحمل کنار آمدن با سلیقه ها و تفاوت هایی که در شخصیت دیگران وجود دارد را ندارند. برای آنها اختلاف مداوم با دیگران که طبیعتا در هر رابطه ایی پیش می آید سخت است برای همین راحت ترند که تنها باشند.
۳- تنهایی، شخصیت ساز است
آدم های تنها، قدر و تاثیر کلمات را در حین گفتگو می دانند. افراد صمیمی تری می توانند بشوند چون فرصت فکر کردن شان بیشتر است. دقت در دنیای پیرامون باعث می شود نگاه و سبک خاصی از زندگی بیابند که کمیاب است.
۴– بهترین آدمها، تنها هستند
تنهایی، نشانه یک جستجوی درونی است. انسانها اگر در طی زندگی بخواهند در مرحله «همرنگ جماعت شدن» بمانند فرصت شناخت خود را کمتر می یابند.
۵- تنهایی بها دارد
تنهایی سخت است ولی کوتاه آمدن های ناگزیر به خاطر اینکه درون یک جمع نامناسب باشیم سخت تر است. تنهایی برای بعضی ها هزینه ایی است که می پردازند تا مرام دوستی واقعی، حفظ شود. تا آرامش شان مختل نشود. تا دیگران را اذیت نکنند و اذیت نشوند.
5 Consolations for Loneliness
