مدتها است در درون بحران و تب و اخبار بی انتها از نامرادی و پلیدی هستیم و همه وجودمان ملتهب است. زندگی روزمره درون این بحران طولانی، واقعا سخت است. تاثیرات منفی آن نیز تا وقتی بحران و طوفان ادامه دارد قابل روئیت نیست.
توجه مان به واقعیت های اطراف را کنار نگذاریم و تصویر گل و بلبلی از وضعیت برای خود نیافرینیم ولی یادمان باشد که هر انسان و هر جامعه ایی، تحمل روحی اش نامحدود نیست.
ما شاید همچنان بغض کرده و خشمگین رویدادها را با تمام وجود لمس کنیم و بر یقین مان برای تغییر اوضاع بیفزاییم ولی خواسته یا ناخواسته اگر بر موج وسیع انرژی منفی که در آن قرار داریم نظارت نداشته باشیم بدون شک بازتابش را در برخورد با دوست و همکار و مشتری و همسر و فرزند نشان خواهیم داد.
ما آدم ها، ماشین نیستیم و وسایل کاهش تنش عاطفی در بدن ما بسیار محدود است. انواع هورمون های کنترل یا افزایش احساسات منفی را در خود داریم ولی ترشح و ماندگاری شان در بدن عملا سمی است که بر سلامت و دفاع روانی مان ضربه می زند.
من مدتها است به همین خاطر، از یک تکنیک ذهنی استفاده می کنم که کمی و واقعا چند لحظه، مرا از درون هر نوع بحرانی که مرا احاطه کرده است بیرون می آورد.
تصور کنید یک طوفان معمولی در طبیعت وجود دارد. دو پرنده و دو واکنش را براساس وضعیت جسمی و قابلیت شان را مد نظر قرار دهید. یک پرنده کوچک بیشه ها و بته ها، اگر درگیر برف و طوفان و یا باران و رعد و برق شود اولین کاری که می کند پناه بردن به درون و عمق یک بته یا درخت است.
ولی یک پرنده شبیه عقاب یا حتی یک پرنده دریایی که به هر حال بلندپرواز است وقتی طوفان می شود خودش را از محوطه بحرانی بالا می کشد و سعی می کند بیرون از تاثیرات طوفان، قرار بگیرد.
این تشبیه و تصور ممکن است انواع اشتباهات واقعی درونش باشد ولی شاید به درد ما انسانها در لحظات بحرانی بخورد. ما بد نیست سعی کنیم کمی و فقط گاهی به خودمان فرصت دهیم که از طوفان فاصله بگیریم.
این کار را بعضی ها با دنیا دیده بودن شان، بعضی ها به خاطر سرشت قوی ترشان و تعدادی نیز با پناه بردن به دوستان و موسیقی و فیلم و حتی یافتن اخبار خوب، انجام می دهند.
ولی اگر مواظب نباشیم و یک تمرین فاصله گذاری با ملتهب بودن را برای خود تهیه نکنیم دیر یا زود بعضی های ما متاسفانه با پناه بردن به وسایل مخدر که برای بدن ضرر دارند یا پناه بردن به بی قیدی و لاابالی گری یا روابط عاطفی بیرون از مرام و عرف شهروندی جبران کنند. بخش از افراد حتی قید هر نوع دغدغه اجتماعی را پس از مدتی می زنند. یاس و استیصال یکی از بزرگتری واکنش های دفاعی در دوران تحمل طولانی استرس و ناهنجاری است.
از همه بدتر افزایش خشم و تشدید التهاب است و افزایش غیض و نفرت به پدیده هایی که در روبروی ما هستند. برای همین حس شدید ضدمذهب بودن مثلا در شهروندان ایرانی زیاد می شود. حس تمسخر و تحقیر اجتماع نیز یکی از این بروزها است.
ما در دوران بسیار مهمی از تحولات سریع کشورمان زندگی می کنیم که به خودی خود شوک افزوده ایی است بر تحولات سریعی که همه دنیا شاهدش هست.
مواظب خودمان باشیم. آرامش بیشتری را از خودمان و واکنش های مان بخواهیم و راه های بسیار شخصی و سالمی برای فاصله گرفتن های گاه و بیگاه از واقعیت های تلخ ایجاد کنیم.
از همه بدتر افزایش خشم و تشدید التهاب است و افزایش غیض و نفرت به پدیده هایی که در روبروی ما هستند. برای همین حس شدید ضدمذهب بودن مثلا در شهروندی ایرانی زیاد می شود. حس تمسخر و تحقیر اجتماع نیز یکی از این بروزها است.
ما در دوران بسیار مهمی از تحولات سریع کشورمان زندگی می کنیم که به خودی خود شوک افزوده ایی است بر تحولات سریعی که همه دنیا شاهدش هست.
مواظب خودمان باشیم. ارامش بیشتری را از خودمان و واکنش های مان بخواهیم و راه های بسیار شخصی و سالمی برای فاصله گرفتن های گاه و بیگاه از واقعیت ایجاد کنیم.
یادمان باشد که تلاش و تعهد ساده انسانی برای بهروزی اجتماع یک شیوه زندگی است. صبور باشیم و امیدوار که تغییرات، ذره ذره ایجاد شود.
