رئیس جمهور گینه Macías Nguema در سال ۱۹۷۸ سرود ملی کشور را تغییر داد تا بتواند این جمله را در آن بگذارد که « هیچ خدایی جز رئیس جمهور وجود ندارد»
او به خودش لقب « معجزه بی نظیر» و دانشمند بزرگ کشور داد. او به کمک حزب « اتحاد ملی کارگران» و سازمان نظامی جوانان حکومت دیکتاتوری اش را با خشونت تمام، تثبیت کرد. دیکتاتور گینه سالها قبل از سقوط حکومتش، پسر و دخترش را به کره شمالی فرستاد تا جنگ با امپریالیسم را از بچگی بیاموزند.
پدرش یک جادوگر قبیله بود. مردی غیرعادی که یکی از پسرانش را کشت. او ۹ ساله بود که شاهد کشته شدن پدرش توسط یک نماینده استعمار اسپانیا در کشورش شد.
Macías Nguema وارد سیاست شد و در ۴۴سالگی توانست اولین رئیس جمهور کشور جدید گینه گردد. او بعد از انتخابات، قانون اساسی ارائه داد که خود را رئیس جمهو مادالعمر کشور اعلام کرد. در طی ۱۱ سال حکومت بر کشور به کمک باندهای نظامی و قبیله ایی اش، استبداد کامل را برقرار کرد.
رئیس جمهور مادالعمر شده گینه فقط بعد از شورش مردم، دستگیر و به حکم دادگاه به اعدام محکوم شد ولی قبل از آن توسط برادرزاده اش Teodoro Obiang به قتل رسید. این برادرزاده، رئیس مخوف ترین زندان کشور بود و طبیعتا دیکتاتور بعدی کشور…
کشور گینه از اوائل قرن بیست و یک جزو مناطق دارای ذخیره نفتی عظیم، اعلام شد. کشور با وجود تولید ثروت بیکران در فقر و بدبختی به سر می برد. تا همین چند سال گذشته اصلا روزنامه ندارشت و کتابی در ان منتشر نمی شود. گینه تقریبا
گینه فقط ۷۰۰ هزار نفر جمعیت دارد و سالانه میلیونها بشکه نفت می فروشد ولی رئیس جمهور دوم کشور با گرفتن سهمیه ۳۰ درصدی از کمپانی های استخراج نفت خصوصی از سراسر جهان، در حال حاضر کشورش را از نظر رشد و شرایط زندگی انسان، در ته جدول کشورهای دنیا نگه داشته است.
در زمان رئیس جمهور اول، با کوبا و چین و روسیه و کره شمالی تماس های دیپلماتیک وجود داشت. از وقتی که برادرزاده دیکتاتور اول به حکومت رسید تقریبا هیچ کشوری رسما برای ابراز دوستی و همکاری دیپلماسی قدم پیش نمی گذارد.
روسای جمهور امریکا بخصوص ( بوش های پدر و پسر) میل زیادی به برقراری و مدیریت نفت این کشور داشتند. فرانسوی ها هم تلاش های می کنند ولی از بس این کشور بدنام است که هیچ قدرتی رسما نمی خواهد قدم پیش بگذارد. ولی البته همه کنسرسیوم های نفتی و شرکت های خصوصی استخراج و دلالان نفت از همه جای دنیا در این چپاول بی سر و صدا سهیم هستند.
Obiang Nguema Of Equatorial Guinea Celebrates 40 Years In Power, A Setback For African Democracy
Equatorial Guinea: 40 years of repression and rule of fear highlights human rights crisis
Torture and Poverty in Equatorial Guinea
