یکی از بزرگترین مشکلات انسانها این است که شعور عاطفی شان همسطح و هم اندازه با رشد فیزیکی شان نیست. یک فرد می تواند قد و هیکلش ۳۵ ساله نشان دهد ولی رفتار و تصمیماتش کاملا بچگانه است.
فیلسوف معاصر « آلن دوباتن» معتقد است هر فرد می تواند با نحوه واکنش خود به یک بحران نشان دهد سن عاطفی اش چقدر است:
وقتی رابطه دوستی با یک فرد مهم در زندگی مان به هم می خورد چه می کنیم؟
۱- غرورمان لطمه می خورد و حال مان بد است و وضعیت ناراحت کننده و غافلگیرانه ایی داریم ولی واکنشی بروز نمی دهیم.
۲ – پریشان و ناراحت هستیم ولی امیدواریم طرف مقابل قدم پیش بگذارد و همه چیز روبراه شود.
۳ – با خشم و پرخاش می خواهیم ثابت کنیم خیلی قدرتمند هستیم و اتفاق مهمی نیافتاده و کل ماجرا را انکار می کنیم.
در هر سه مورد بالا ما شجاعت نداریم بپذیریم آن فرد که رفته چقدر نقش مهمی در زندگی ما دارد و با اصرار تمام سعی می کنیم درد و رنجی که می کشیم را پنهان کنیم.
برای بسیاری از ما در بزرگسالی، یادگیری زبان عاطفی همسطح با سن طبیعی ما سخت خواهد بود. رفتار بسیاری از ما بزرگسالان همچنان بچگانه باقی می ماند.
ما ولی چاره ایی نداریم جز اینکه قدم به قدم و با همت و ازخودگذشتگی، رفتار بزرگسالانه جدید برای ابراز وجود را یاد بگیریم تا بتوانیم کم کم سن عاطفی مان را افزایش دهیم.
افرادی که سن عاطفی بالایی دارند و رفتارشان بچگانه نیست اول از همه موضوع و مشکلی که با آن روبرو هستند را سعی می کنند به دور از احساسات برای خود توضیح دهند.آنها مشکل را برای خود تشریح می کنند. سعی می کنند بفهمند چرا ناراحت هستند. بعد در باره واکنشی که باید بروز دهند تصمیم می گیرنذ.
The Ultimate Test of Emotional Maturity
image source
Ollyy | Shutterstock.com
