هر ساله بیش از ۶۵ میلیارد گالن الکل توسط بشر مصرف می شود. میانگین حدود ۳۰ لیتر برای هر نفر در سال … و این مقدار تقریباً هر سال بیشتر می شود.
محققین برای یافتن دلایل علاقه بشر به این مایع که به طور طبیعی نیز در میوه های بسیار رسیده ایجاد می شود به سراغ ژن های بشر رفتند تا ببینند بدن ما چگونه این مایع را تجزیه و مصرف می کند.
آخرین نتایج حاکی از وجود یک ژن مشخص به نام ADH4 است که خیلی قدیم تر از انسان، در بدن میمون سانان ایجاد شده است تا حداکثر بهره برداری از میوه های تقریباً گندیده صورت بپذیرد.
به نظر می رسد ژن ADH4 قادر است مواد غذایی و انرژی بخش الکل که درون میوه های بسیار رسیده ایجاد می شود را تجزیه و بیشترین استفاده از آن را ممکن سازد.
برای همین است که میل و حتی اعتیاد به مصرف الکل (مایع غذایی پرانرژی با تاثیرات خوشحال کننده) نه تنها باب طبع انسان بلکه مورد علاقه چندین نمونه از انواع میمون های موجود در طبیعت کنونی زمین هم هست.
زیست شناسان معتقدند که در یک دوره مشخص سیاره ما به نام Miocene ،که بین ۵ تا ۲۳ میلیون سال قبل بوده است زمین مهد رشد و گسترش و تحول میمون سانان بود. زیست شناسان معتقدند در این دوره که هنوز انسان از بقیه خانواده میمون سانان جدا نشده بود امکان تجزیه و هضم الکل در بدن شان فراهم شد.
به عبارتی دقیقتر انسانها، توانایی عرق خوری را از اجداد میمون شان به ارث برده اند.
‘Drunken Monkey’ Hypothesis: Was Booze an Advantage For Our Ancestors?
ّImage source
(Credit: Manekina Serafima/Shutterstock)
