براساس یک تحقیق گسترده ۴۰ ساله بر روی ۱۰۰ هزار نفر، محققین دانشگاه کپنهاگ دانمارک پی بردند که آدم های چاق بیشتر از آدم های سالم و لاغر و البته بیش از حد چاق، عمر می کنند.
به طور دقیق تر، افرادی که ایندکس BMI شان بین ۲۵ تا زیر ۳۰ است و بر طبق جدول، جزو چاق ها هستند از دو گروه بالاتر و پایین تر از این دو محدوده، از عمر بیشتری برخوردار خواهند شد.
این تحقیق در سال ۲۰۱۶ منتشر شده است ولی این اولین بار نیست که بررسی های درازمدت کلینیکی که در باره چهار سطح ایندکس BMI یعنی لاغری، متوسط، چاقی و چاقی بیش از حد (اوبیس) صورت گرفته است به سلامت بیشتر چاق ها اعتراف کرده است.
البته این تذکر لازم است که این تحقیق نباید توجیهی باشد برای دست کشیدن از ورزش و غذاهای ناسالم خوردن و بقیه رفتاری که باعث افزایش وزن می شود.
این نوع تحقیقات به ما می گویند شاید بهتر است تعریف دقیق تری از وزن سالم تهیه کنیم. چون مطالعات بسیاری وجود دارد که دلیل سلامت و طول عمر را به دلایل دیگر نظیر ریسک ناشی از سیگار کشیدن، وضعیت اقتصادی و اجتماعی فرد، جنسیت فرد، تاریخچه حضور بیماریها در خانواده را نیز مربوط می دانند.
ضمن اینکه متخصصین زیادی هم هستند که تنها شرط سلامت و طول عمر بشر را محدود به ایندکس BMI نمی دانند. در واقع این سنجش، میزان چاقی را اندازهگیری نمیکند بلکه ابزار مناسبی است تا سلامت وزن فرد با توجه به قدش تخمین زده شود.
یک مثال مشخص در این زمینه، بالا بودن بیماری قند نوع ۲ و بیماری های قلبی در بین افراد لاغر در آسیا است. در صورتی که بسیاری از افراد چاق امریکایی عملاً سالم هستند.
The Healthiest Weight Could Actually Be ‘Overweight’, Huge Study Finds