يك فیلم ترس و وحشت از نوع هیچکاکی را تجسم کنید که حتی نورپردازی، فیلمبرداری، تدوین، موسيقى و حتى گريم و طراحى لباس آن کاملا تحت تاثیر استاد سینمای تعلیق و وحشت باشد. فيلم Duelles – غریزه مادری حتی كسانى را كه آشنائى زيادى با آثار هيچكاك ندارند بلافاصله به ياد او مى اندازد .
داستان « غریزه مادری» در باره دو خانواده ایی است که در مجاورت هم زندگی می کنند. پسر بچه های شان همبازی هستند و مادران دوستان صمیمی … اما مرگ تصادفی یکی از پسرها، این ارامش مطبوع را به هم می زند. شک بر دوستى شان سايه مى اندازد و روابط آنان را تيره مي كند.
از آن به بعد بين آنها فقط سوء ظن است و بدگمانى و پرسش دائمى تماشاگر كه كدام يك درست ميگويد و كدام دچار پارانويا شده است.مردان فیلم هم فقط نظاره گر جنگ غرائز مادرانه اند.
كلا اين زنها هستند كه داستان را به پيش مي برند و تكليف نهائى را هم آنان روشن می کنند. فيلم اصلا قابل پيش بينى نيست و تماشاگرش را غافلگير مي كند. كارگردان Olivier Masset-Depasse مانند شاگرد وفادار مكتب هيچكاك به موقع غافلگيرى را فداى تعليق هيچكاكى ميكند و اطلاعات زن شرور داستان را زودتر لو مي دهد تا از آن پس، دلشورهِ شخصيت اصلى داستان كه تازه اعتمادش جلب شده به تماشاگر منتقل شود . اين ترفندى است كه هيچكاك در فيلم سرگيجه به خوبی به کار برده است. .
استفاده از دوگانه زن موبلوند و مو مشكى كه سنتى هيچكاكى است و اينكه مو مشكى هميشه آدم بدِ داستان است و در پايان تنبيه مي شود اينجا هم ديده مي شود با اين تفاوت كه پايان ديگرگونه اى دارد كه خودش غافلگيرى بزرگ است.
