روزگار و شرایط به ما می گوید شاید بد نباشد دعا کنیم به امید روزی که دو شاهزاده ایرانی و عربستان، دست صلح و همیاری شان را به خاطر مردم سرزمین شان به هم بفشرند.
من قبلا هم نوشتم که شاهزاده پهلوی یکی از شانس های باقیمانده ما برای دوره انتقال از این بن بست وخیم است.
این دو پرنس خاورمیانه با همه انگیزه ها و منافع ممکن خودشان، می توانند چهره متفاوت و مدیریت متفاوت با ۴۰ سال گذشته خاورمیانه بروز دهند. متاسفانه با وجود بحرانسازی ها و فضای متشنج خاورمیانه، حاکمان کنونی دو کشور بر طبل جنگ می کوبند.
شاید مدیران آینده ایران و عربستان تلاش برای رفع تشنج و افزایش احترام متقابل را اصل قرار دهند. واقعیت اصلی این است که این دوکشور ثروتمند خاورمیانه هیچ دلیل بنیانی برای رقابت و دشمنی ندارند و ضدیت شان جز برادرکشی و داغ کردن بازار ضرادخانه های روس و امریکا نخواهد بود.
یادمان باشد که ما کنار میزی آماده و خالی با انواع انتخاب های تمیز و جالب نایستادیم که بهترین های ممکن در جهان را برای خود فقط انتخاب کنیم. ما با یک حکومت تا دندان مسلح متوهم، سر کار داریم که روی چاه های نفت نشسته است… صحبت از شاید ها و امیدها در باره امکانات موقت و موجود است. وگرنه بنده جد در جد، جمهوری خواه خواهم بود.
این نکته را هم در حین قضاوت فراموش نکنیم تا وقتی که قوانین و شرایط برای کنترل قدرت های فردی و حزبی در جامعه ما ایجاد نشود فرشتگان خدا هم به قدرت برسند بلافاصله دیکتاتور خواهند شد.
برای دلایل بیشتر در باره این شاید و امید می توانید به این مقاله نیز نگاهی بیاندازید.
