تمام انسان هایی که در حال حاضر زندگی می کنیم از نظر طبقه بندی اصلی « انسان خردمند – Homo sapiens » هستیم. گونه ایی از انسان سانان که اساس آثار معیشت و تمدنی که بر جا گذاشتیم همین اواخر و از حدود 200 هزار سال پیش قدم بر روی زمین ۵ میلیارد ساله نهادیم.
بر اساس اولین مدارک ثبت شده از سن استخوان های بدن و عمر لایه های خاکی که ابزار سنگی در آنها پیدا شده اند اجداد خیلی قدیمی ما Homo habilis که تاریخ حضورشان بر روی زمین به ۲.۵ میلیون سال می رسد. آنها قدیمی ترین اجداد انسان خردمند هستند که در ضمن ابزار هم می ساختند.
انسان سانان ابزار ساز Homo habilis بدن و جمجمه بزرگتری داشتند و دو خصیصه گوشتخواری و قصابی را از انها به ارث بردیم. سنگ های تیز قصابی اجداد قدیمی ما یک فراورده یافت شده در طبیعت نبود و با اصطکاک و کوبیدن توسط سنگ های دیگر ساخته شده بود.
این کشف و فرضیه علمی تا پایان قرن بیستم به قوت خود باقی ماند. بخشی از کشفیات را حتی می توانستند از روی خراش های به جا مانده از ضربه سنگ تیز بر روی استخوان بدن شکار به دست آورند. اما از حدود ده سال پیش، شواهد قدیمی تری از قصابی بدن شکار پیدا شد که قدمت قصابی و گوشتخواری انسان سانان Australopithecus را به ۳.۴ میلیون سال رساند.
این قدیمی ترین گونه انسان سانان هم به این درک رسیده بودند که می توانند قصاب شکار خود باشند و گوشت شکار را به خاطر حمل راحت تر و استفاده بیشتر از همه جسد، تکه تکه کنند.
