دونالد وینیکوت روانشناس انگلیسی، متن مهمی نوشته است با عنوان « ظرفیت تنها بودن» و در آن به افرادی اشاره می کند که به دلایل مختلف می توانند تنهایی را تحمل کنند. او میگوید افرادی که قابلیت روبرو شدن با تنهایی را دارند دارای یک «خودِ حقیقی» هستند.
به نظر او نقش مادران خیلی در این زمینه اساسی است. مادران متعادل به فرزندان اجازه می دهند ضمن دریافت امنیت عاطفی لازم، مستقل بار بیایند و قادر به ایجاد رابطه سالم با دنیای بیرون از خود باشند.
او می گوید کودکانی که با محبت والدین بزرگ می شوند یاد می گیرند سلیقه های شخصی داشته باشند، کنجکاو و خلاق باشند و از گذران وقت و همصحبتی و خیال ورزی با خودشان فرار نکنند.
وقتی یک کودک نتواند « خود حقیقی» پیدا کند ناگزیر است که به یک « خود کاذب» برسد که توقع واقع بینانه از خودش نخواهد داشت. برای ارتباط با دنیای بیرون، اتکای شخصی نخواهد داشت و تعادلش بستگی زیادی به توجه و مهر دیگران خواهد داشت. او با خودش راحت نیست و تحمل تنهایی را ندارد.
افرادی با هویت « خود کاذب» همیشه می خواهند از هر طریق ممکن نظیر سرویس دادن و محبت یکطرفه به دیگران، یا با یکی باشند یا درون یک جمع باشند. آنها بابت تداوم رابطه، هزینه عاطفی سنگینی پرداخت می کنند. ون به نتیجه مطلوب نمیرسند و توقعات شان برآورده نمی شود هم مورد سواستفاده قرار می گیرند و هم قادر به تحمل تنهایی نیستند.
The Capacity To Be Alone
https://readingsinpsych.files.wordpress.com/2009/09/winnicott-capacity-to-be-alone.pdf
