بشر این روزها از نظر فیزیکی، زیاد خسته نمی شود چون مثل دوران قدیم، فعالیت چندانی ندارد. در ضمن به جای ترس از طبیعت وحشی، تشویش های حل نشده روزانه اش را به رختخواب می برد. برای همین روز به روز بر تعداد افراد استفاده کننده از قرص خواب، افزوده می شود.
قرصهای قدیمی خواب مثل والیوم و دیازپام کارشان فقط کاهش نگرانی و تشویش بود. گروه جدیدتر قرص ها، پیام های خاطره ساختن در مغز را مسدود می کنند. یعنی اینکه به مغز کمک می کنند در طی شب چیزی به یادشان نیاید.
قرص های خواب نوع جدید نظیر زولپیدم و زالپلون افراد را به نوعی از حالت کما می برند که در آن اتفاقات حین خواب، نظیر بیدار شدن های مکرر ، غلت زدنها یا کابوس و رویاها را به یاد نیاوریم. این داروها کمک می کنند بیخوابی شبانه را فراموش کنیم.
اگر می خواهیم واقعا خواب مان ببرد راه های مختلف طبیعی وجود دارند. اگر به خسته کردن جسم و کاهش نگرانی روزانه توجه کنیم شاید بیشتر و راحت تر بخوابیم.
سعی کنیم در طول روز خودمان را از نظر فیزیکی خسته کنیم. البته اغلب ما نمی توانیم چنین توقعی را از نوع کارمان داشته باشیم. برای همین در هر فرصتی به پیاده‌روی طولانی برویم، ورزش کنیم و حتی به کارهای ساده نظیر عدم استفاده از آسانسور و پله برقی بپردازیم.
برای دست یافتن به آرامش روحی و روانی، حرص های زندگی را کمی نادیده بگیریم. گاهی چشم و همچشمی را فراموش کنیم. گاهی هم به حس رقابت و حسادت کمتر بها دهیم.
بدن مان را خسته و آرام، به رختخواب ببریم.
Do Sleeping Pills Work By Making Us Forget Sleeplessness
Photo by Floris Jan-roelof on Unsplash
Photo by pina messina on Unsplash
