سلام سنگ صبور. دختری را دوست دارم که هر از چند مدت از رابطهٔ گذشتش صحبت میکنه و حتی بعضی اوقات با یادآوری خاطراتش به گریه میفته. سعی میکنم شنونده خوبی باشم اما واقعا ناراحت میشم.
من توقع دارم الان که وارد زندگی ام شده تحت تاثیر گذشته نباشه. ولی نمیدونم چه کاری درسته و چه تصمیمی باید بگیرم. به راهنمایی شما نیاز دارم. با تشکر
فرشاد عزیز
جواب ها به تعداد آدم هایی که با این مسئله روبرو می شوند متفاوت است. از طرفی خیلی طبیعی است به عنوان یک مرد، به غرورت لطمه بخورد. حتی شاید حق داشته باشی فکر کنی دارد غیرمستقیم می گوید مرد قبلی بهتر از تو است. اما …
از طرفی می توانی به عنوان یک انسان، درک کنی که یک خاطره زیبای قدیمی و تجربه علاقه به یک انسان در دوران گذشته، قابل انکار و کتمان نیست. همه ما خاطرات بد و خوب مان را با خود به آینده مان می بریم. اصلا همین اتفاقات و خاطره ها و تجربیات است که شخصیت و هویت ما را می سازد. برای همین شاید از این دید، خیلی خوب است او احساس صمیمیت، اعتماد و رفاقت لازم را با تو دارد که از گذشته اش حرف می زند.
ولی در ضمن باید به مرحله ای از رفاقت با او برسی که بتوانی به او بگویی که احساس خوبی در این باره نداری البته طوری که به او احساس گناه یا پشیمانی ندهد. باید در فرصتی مناسب با او حرف بزنی. هر زوجی بهتر است مدام، موقعیت زندگی مشترک شان را برای هم مشخص کنند. صحبت کردن و گفتن رازهای درون، رساندن یک رابطه به سالم ترین حالت ممکن است.
Image source
