سلام نسرین هستم ساكن فنلاند
من به تازگى با شخصى آشنا شدم ارتباط مون اوايل خوب بود ولى ايشون خيلى درگير كار هستن با دو شغل و فقط يك بار در هفته و يا دو هفته يك بار همو ميبينيم و فقط در این بین در حد پيام كوتاه حال و احوال مي كنيم ولى گاهى شبها حتى شب بخير هم نميگه و اگر مثلا براش پيام فرستاده باشم كه واقعا ديده نشده فرداش از من معذرت خواهى ميكنه.
من ازش خواستم كه بيشتر وقت بگذاره. قبلا روزاى ٤ شنبه آزاد بود ولى الان اون روزها هم ميره سر كار بايد بگم من يك شكست بزرگ رو تقريبا ٧ ماه پيش تجربه كردم از اين آدم جديد خوشم مياد ولى از طرفى خودم رو نميتونم با نديدنش و در واقع كم ديده شدن راضى كنم ! به نظر شما بايد به اين رابطه ادامه بدم؟
سلام نسرین عزیز
به تشخیص و تصمیم خودتان مهلت بیشری بده بخصوص که به تازگی از یک ماجرای عاطفی دیگر بیرون آمده ای و نیاز و موقعیت روحی ات شاید با او فرق دارد.
حتما با او حرف بزن ولی نه از موضع شکایت و انتقاد … در فرصت مناسب، حس خودت و نیازت را با غرور و اعتماد به نفس توضیح بده. باید به این تشخیص برسی که اولا آیا محیط و فضایی که او بین تو وخودش ایجاد کرده برای شغل و موقعیت حرفه ای اش است؟ یا اینکه این همه عاطفه و رابطه ای است که می خواهد با تو برای درازمدت داشته باشد.
به هر حال نگذار احساس محدودیت و مسئولیتی بر او تحمیل شود که ناخواسته او را بیشتر از پیش گریزان سازد. در باره کارش و اهمیتش با او حرف بزن و اجازه بده خودش توضیح دهد. آدم ها در دوره های مشخصی از زندگی بیتر از مقدار معمول کار می کنند تا موقعیت اقتصادی و ششغلی شان از ثبات برخوردار شود. برای همین از موضع همراهی و همیاری با موقعیت او و خودت برخورد کن. قرار نیست او بین کار یا رابطه یکی را انتخاب کند. شما می توانید به یک تفاهم حتی شده موقت در این زمینه برسید. البته اگر وضعیت رابطه تان مشخص باشد.
مهمتر از همه گفتگو و مطرح کردن نگرانی ها و افکاری است که ناخواسته آزرده تان می سازد. بسیاری از زوج ها برای سالها با هم زندگی می کنند ولی صمیمت و صداقت لازم برای بیان برنامه ها و نیت زندگی شان ندارند.
منبع تصویر
https://www.theodysseyonline.com
