پروفسور روانشناس و عضو آکادمی علوم لهستان می گوید: «مردم جوامعی که ثبات اقتصادی و اجتماعی ندارند احساس خوبی نسبت به آدم های شاد ندارند»
به نظر او در سرزمین هایی که حرمت انسانها رعایت نمی شود به آدم هایی که شادند و لبخند می زنند به دیده شارلاتان نگریسته می شود. او می افزاید مردم پیش خود می پرسند در میان این همه دزدی، رشوه، باندبازی، ناامنی، گرانی و بی ثباتی، اصلا چطور می توان لبخند زد؟ ساده ترین پاسخ این است که افراد شاد و خندان، شاید از فساد موجود سود می برند.
دکتر Kuba Krys برای رسیدن به این نظریه در وهله اول نسبتِ فساد اداری و اقتصادی دهها کشور را جمع آوری کرده است و نسبت بی ثباتی جامعه را در برابر واکنش شان به افراد خندان و متبسم قرار داده است. او حتی ۸ عکس از آدم های خندان و معمولی را به آفراد ۸ کشور مختلف نشان داده است تا حدس بزنند کدام یک از افراد درون تصاویر از نظر آنها، قابل اعتماد تر هستند.
جمعبندی تحقیقاتش در برگیرنده آمار و پرس و جو در بین بیشتر از ۶۰ کشور جهان بوده است. او در بررسی هایش متوجه شده است که هر چه جوامع از نظر اقتصادی فاسد تر و بی در و پیکر تر باشند لبخند و خندیدن افراد، حیله گرانه تر فرض می شود.
در فرهنگ خود ما ایرانیان هم از دیرباز، مردم احساس خوبی نسبت به شادی و خنده ندارند. در بعضی نقاط ایران مثلا در مازندران این اصطلاح قدیمی وجود دارد که:« پشت هر خنده ای حتما یک گریه نهفته است»
Why Some Cultures Frown on Smiling
http://www.theatlantic.com/science/archive/2016/05/culture-and-smiling/483827/
http://link.springer.com/article/10.1007/s10919-015-0226-4/fulltext.html
https://www.researchgate.net/publication/240475527_Cultures
_Leadership_and_Organizations_GLOBE_Study_of_62_Societies
