از حدود ۵۰ سال پیش یک تئوری مطرح شده است به نام « hedonic treadmill » که مدعی است هر فرد یک درجه مشخص از آرامش و رضایتمندی دارد که اتفاق خوب یا بد آن را مختل نخواهد کرد. یعنی مهم نیست چقدر در زندگی، آرزو، هوس و طمع داشته باشیم. مهم این است که پس از دست یافتن به خواسته های مان، بعد از مدت کوتاهی برمی گردیم به همان « سطح ثابتِ شادی »…
ما قدرت تطبیق مان زیاد است. ما انسانها مدام خواسته ها و نیازهای جدید برای خود می آفرینیم و به هر شکل ممکن شده به آنها در طول زمان دست می یابیم و بعد از مدتی به همان سطح رضایتندی ثابت بر می گردیم و دوباره روز از نو و تطبیق بهتر و راحت تر با طبیعت از نو …
این اصل اساسی مدام به بشر کمک کرده است تا وضعیت بهتری برای خود در طبیعت برقرار کند. مدتی از شرایط بهتر احساس خرسندی کند و هیجانزده شود و دوباره سیستم شادی و رضایتمندی اش، به سر جای اول برگردد.
نتیجه طبیعی اینکه، ما مدام به استاندارد زندگی بهتری دست خواهیم یافت ولی بعد حوصله مان سر می رود و دوباره برای رسیدن به یک هدف یا لذت جدید، نقشه خواهیم ریخت.
حتی برندگان بلیط های بخت آزمایی یا آنها که در تصادف، بدن شان فلج شده است بعد از مدتی با وضعیت خودشان کنار می آیند و احساس شادی و یا غم شان که اوج گرفته بود به سطح ثابت رضایتمندی همیشگی، بر می گردند.
Getting off the “hedonic treadmill” and getting happier
http://arstechnica.com/science/2010/10/getting-off-the-hedonic-treadmill-and-getting-happier/
The biology of happiness – Ladislav Kováč
http://embor.embopress.org/content/13/4/297
The Hedonic Treadmill: Happiness Throughout a Lifetime
http://positivepsychologyprogram.com/hedonic-treadmill/
http://faculty.som.yale.edu/ShaneFrederick/HedonicTreadmill.pdf?subject=Please+mail+a+hard+copy+of
http://www.nytimes.com/2010/08/08/business/08consume.html?pagewanted=3&ref=business&src=me&_r=0
منبع تصویر
