مغز ما با همه پیچیدگی اش، چون به تدریج تحول یافته است بخش بزرگی از عادت های ناگزیر اجداد نخستین ما را همچنان با خود یدک می کشد:
۱ – مغز ما دوست ندارد قبل از هر تصمیم، درنگ کند. برای مغز ما راحت تر است اول عمل کند و بعد به نتایجش بیندیشد. زندگی در طبیعت برای اجداد نخستین مصادف بود با خطر شکار شدن و برای همین ترجیح اصلی بر واکنش سریع بود.
۲ – ذهن ما دوست ندارد مستقل و مجزا فکر کنیم چون طرد شدن از جمع در دوران نخستین، مصادف با مرگ بود. ما راحت تریم که با جمع موافق باشیم.
۳ – در دوران اجداد نخستین، مغز ما مدام دنبال غذای پرانرژی ( چرب و شیرین) و دستیابی به سکس بدون دردسر بود. بعد از هزاران سال تحول تمدنی، هنوز به همان تمایلات دلبستگی داریم و متوجه ضرر و دردسرهایی که ممکن است ایجاد کنند نیستیم.
۴- ذهن ما تنظیم شده است که به خاطر بقا، منافع جمعی را بر منافع فردی ترجیح دهد. با این همه به محض اینکه جان مان در خطر باشد یا بیش از حد خسته و عصبی و یا نگران باشیم به سرعت خودخواهی را پیشه می کنیم.
۵ – مغز ما اطلاعات ناراحت کننده را دوست ندارد. نمی خواهد برایش از واقعیت بگویند. ذهن ما مدام به دنبال اطلاعاتی است که تائید کننده آن چیزی است که باور دارد. از توصیه و راهنمای مستقیم می گریزد. مغز ما برای دفاع از ما، هر حقیقتی را دور می زند.
The Faulty Walnut
http://www.thebookoflife.org/the-faulty-walnut/
image source
