یکی از بازیگران به تازگی مشهور شده هالیوود که لقب دومین مرد جذاب دنیا را در نظرسنجی مجله people گرفته است مصاحبه بسیار خصوصی و صمیمی را با سایت « گفتگو» انجام داده است که گوشه های از آن را برای تان تهیه کردیم.
آقای پرات هیج موقع توی زندگی لقبی هم داشتی به جز اسم خودت؟
آره بچه موش و بچه میمون لقب های بود که پدرم به من داده بود. فکر کنم گوش ها و دندون هام از بچگی به همین بزرگی بودند. البته اون موقع صورت و سرم خیلی کوچیک بود. کله ام هم تا مدتها همونطوری کوچولو مونده بود و واقعا شبیه موش و میمون بودم. مطمئن نیستم ولی فکر کنم لقب بچه میمون رو شاید از طرف دوستام گرفتم.
پدرو مادرت چکاره بودند؟
مادرم توی فروشگاه پای دخل کار می کرد و پدرم کارگر ساختمون بود. پدرم فوت کرده. خیلی سخت کار می کرد. از تو معدن بگیر تا هر جا که می شد. اینجور زندگی شروع خوبیه چون قدر پول رو آدم خوب می فهمه. یادمه دوستام می پرسیدند اون موقع که کتاب های کمیک سوپرمن و اینجور داستانها مد بود کدوم شون رو می خونی؟ من هم می گفتم من نمی تونم بخرم شون. گرونن. نداشتن باعث شد که یاد بگیرم اصلا چیزی نخوام. آدم یه ذره باهوش باشه می فهمه که وقتی نمی تونی چیزی رو داشته باشی طلبش هم نمی کنی.
گفتی کفش های که می پوشیدی سوراخ سوراخ بودند؟
همیشه سه نمره کوچتر بودند. انگشت پاهام همیشه می زد بیرون. یک بار توی بازی بینگو که با مادرم می رفتیم 85 دلار بردم و یکی از این کفش ورزشی ها خریدم. 3 سال داشتمش. اونقدر کوچیک شدند که ناچار شدم پف های توی کفش رو که با حال شون می کرد در بیارم که پاهام جا بشن. حالم از کفش هام به هم می خورد. کفش برای توی اون سن و اون دوره خیلی برا ما مهم بود.
این روزها که تو اوج هستی و این فیلم آخرت Jurassic World از پرفروش ترین های دنیا بود. فیلم قبلی ات … هم همینطور. خانواده ات چه فکری می کنند در باره تو؟
خیلی عجیبه. برادرم که خیلی مواظبم بود و وقت و بی وقت بهم حال می داد از همه بیشتر شاکیه. میگه آخه این چه زندگیه که دارم؟ همه زندگی ام دارم کار می کنم هنوز هشتم گرو نهم هست و تو آدم یللی تللی ببین چی شدی؟ خیلی سخته این تغییر توی زندگیم برای اینطور افراد تو فامیل. من نمی دونم چی بگم فقط می دونم که من آدم متفاوتی بودم و مثل اونا با زندگی تا نکردم. با ورق های که زندگی اونجوری داده بود بازی نکردم. فکر کنم همین چیزا باعث شد اینجا باشم که هستم.
منظورت چیه؟
زندگی ام یه جورایی بهم تشخیص و درکی داده که قاطی نکنم. تازه موفقیتم هم یواش یواش بوده و برا همین نمی زنم سیم آخر و یهویی تو روزنامه ها بخونید کریس پرات رو توی ساحل گیج و منگ پیدا کردند و ادعا می کنه که آدم فضایی ها دزدیده بودنش.
درون یه ماشین زندگی می کردید برای یک مدت؟
برا خودم یه فروشنده دوره گرد بودم که کلک خوردم و ورشکسته شدم. برا همین تو 19 سالگی بازنشسته شدم. یکی از دوستای نزدیکم گفت یه بلیط یه طرفه می گیرم بیا هاوایی … اونجا برا ولگرد بودن و بی خانمان بودن بهشت بود. با دو روز کارکردن تو هفته اینجا و اونجا پول برا وسایل ماهیگیری و مشروب و گرس و بنزین ماشین در می اومد. خیلی راحت بود زندگی. اونطوری نمی شد مثلا تو شیکاگو زندگی کنی و بی خانمون باشی و از آشغالا غذا پیدا کنی برا خوردن.
یه جورای انگار تو کمپ زندگی می کردم. حتما دلم نمی خواست 35 ساله باشم و هنوز اونطوری زندگی کنم ولی به وقت خودش یه زندگی رویای بود.
الان مرد متاهلی هستی و یک پسر هم داری آیا زندگی ات عملی شدن یک رویا در 35 سالگی است؟
خیلی نزدیکه. هر چند رویاهای آدم تغییر پیدا می کنه. من حاضر بودم کنسرو غذای سگ بفروشم. توی نقش های عوضی، کتک خور باشم. بعد همه آرزوم این بود که چی میشه هیچ کاری نکنم جز بازیگری و خرج زندگی ام تامین بشه؟ به اونجا رسیدم وعالی بود. بعد رسیدم به یه مرحله بالاتر توی آرزوها و دوست داشتم فقط نقش های خوبی که دوست دارم را داشته باشم. حالا هم توی فیلم های پر سر و صدا و پر درآمد بازی می کنم و قدرت نه گفتن به نقش های که به من پیشنهاد میشه رو دارم. این یعنی تحقق رویای من.
CHRIS PRATT: “I’M NOT GOING TO FREAK OUT”
