بشر کم خواب تر می شود

Arthur Wardle

این مسیری است که بدن برای به خواب رفتن در شکل ایده ال باید طی کند. دست و پا گرم می شوند ولی عملا بدن حرارتش را از دست می دهد. کم شدن حرارات کمک می کند که ساعت بیولوژیک بدن تاثیرش را بر روی کل بدن تحمیل می کند. اتفاقی که با چرخش هورمون ملاتونین در بدن همراه است، هورمونی که به مغز یادآوری می کند آرام بگیرد. بعد، فشار خون پایین می آید و ضربان قلب کند می شود. در مرحله  آخر نفس ها منظم می شوند و بدن به خواب می رود.

البته کاش خوابیدن به این سادگی ها بود. ماجرای به خواب رفتن به نظر می رسد روز به روز برای بشر سخت تر می شود. به نظر دکتر Charles Czeisler مسئول دپارتمان ناهنجاری های مربوط به خواب در بیمارستانِ دانشگاهی Brigham، در نیم قرن گذشته میانگین مقدارخواب بشر از هشت و نیم ساعت به هفت ساعت تقلیل یافته است.

31 درصد آدمها  کمتر از 6 ساعت در شب می خوابند. 39 درصد به اندازه کافی نمی خوابند بدتر از همه آنکه کودکان نیز مدام از مقدار خواب شبانه شان کاهش یافته است. یکی از دانشگاه های استرالیا و محقق خواب دکتر Lisa Matricciani ضمن نگاهی به آمار خواب کودکان از حدود 100 سال پیش تاکنون خردسالان به اندازه 100 دقیقه نیز از میانگین خواب شان کاسته شده است.

تحقیق فوق نشان داده است که در مجموع، کاهش خواب به خاطر سحرخیز شدن بشر نیست و  بیشتر مربوط است به دیر شدن وقتِ به رختخواب رفتن انسان ها و اینکه به قول دکتر متخصص ساعت بیولوژیک و بدخوابی Elizabeth Klerman : « در چه وضعیتی خودمان را آماده خواب کنیم و چه وقت به رختخواب برویم تعیین کننده طول خواب ما است نه اینکه چقدر خسته باشیم»

دلایل بسیاری در سرعت به خواب رفتن ما نقش دارند. ژن ما بخشی از آن را تعیین می کند و البته قسمت بزرگی از بیماری های مربوط به بی خوابی و بدخوابی نیز به ارث می رسد. از نامتعادل بودن مقدار ملاتونین در بدن، مصرف نادرست قرص های خواب و وقت مشخص برای خوابیدن از جمله عوامل موثر در نحوه و مقدار خواب شبانه هستند.

یکی از مهمترین موارد در بهداشت خواب، رعایت نور اتاق خواب است که به شکل آشکاری با حضور نور برق در طی یک قرن گذشته حریم خواب و عادت در تاریکی ماندن شبانهِ بشر را مختل کرده است. تحقیقات زیادی در کارخانه های داروسازی صورت می گیرد تا بتوانند تاثیرات افزایش نور در شب و بخصوص فرکانس های نور آبی ( متصاعد شده از تلویزیون، مونیتور کامپیوتر، کتاب دیجیتالی و تلفن های هوشمند) را به نحوی کم کنند.

با همه کوشش های موجود، جامعه بشری به سمت کمتر و مشکلتر خوابیدن می رود. سئوال اساسی بعدی این است که آیا باید نگران کمتر خوابیدن ها باشیم؟ اصلا خوابیدن چه نقشی در سلامت بدن دارد و چه اتفاقات مشخصی در بدن می افتد؟ ایا بدن عملا به خواب می رود یا همچنان مشغول کار است؟

ادامه دارد

Why Can’t We Fall Asleep? BY MARIA KONNIKOVA

http://www.newyorker.com/science/maria-konnikova/why-cant-we-fall-asleep?intcid=mod-most-popular