از دهه هفتاد میلادی قرن گذشته، کوکایینِ گران به طبقه متوسط سفیدپوست رسیده بود و کرَک که مدلِ 10 برابر ارزانتر آن بود در محیط های فقیر و سیاه پوست نشین امریکا رخنه کرد. دست دولتِ محافظه کار ریگان خیلی باز بود تا به بهانه مبارزه با اعتیاد، بتواند دیپورت و زندانی کردن اقلیت های مهاجر و سیاه پوست را در برنامهِ سیاست های ضد اقلیت خود قرار دهد.
ارزانی کرَک و خرید و فروش آن منبع درآمدی شد برای محلات فقیرنشین و از همان دهه هشتاد میلادی بود که نطفه نزاع خیابانی بین باندهای فروش اعتیاد در بین سیاه پوستان وسعت مرگباری یافت. دولت ریگان قانون جزایی را به تصویب رساند با عنوان Anti – Drug Abuse Act 1986 که به افزایش بیشمار زندانیان سیاه پوست منجر گشت.
داشتن پرونده کیفری بر طبق قانون جدید به محرومیتِ جمعیت بزرگی از جوانان سیاه پوست در استفاده از حقوق مدنی شان انجامید. بدین ترتیب نزدیک به 30 درصد از جمعیت سیاه پوست مناطق لس آنجلس، میامی و شیکاگو از حق رای دادن محروم شدند.
شایعه اعتیاد ویتنی هیوستون که چند روز قبل در سن 48 سالگی فوت کرده است بخشی از ضایعاتی است که جمعیت سیاه پوست امریکا همچنان متحمل می شود. خواننده معروف امریکایی در مصاحبه ای که با دایانا سایر داشته است به گوشه ای از جنگ کوکایین گرانقیمت و کرَک نیز اشاره دارد.
ویتنی هیوستون در مصاحبه فوق، اعتیاد کرَک را دور از شان خود می داند و اصطلاحی را به کار می برد که بعدها معروف می شود1. او به تماشاگران می گوید گه کرَک مالِ فقرا است و … البته ضرورتی نمی بیند که اعتیادش به کوکایین را اقرار کند.
Crack is Wack- 1
http://www.youtube.com/watch?v=ytJpZguSy2U
