بر طبق آمارهای تحقیقاتی منتشر شده در دانشگاه پکن، ۹۵ درصد کارمندان فاسد! چین، روابط زناشویی خارج از تاهل اختیار می کنند و از بین آنها، ۶۰ درصدشان معشوقه های ثابت دارند.
شانشان، دختر روستایی است که بعد از شروع به کار در یک کافه در یک شهر کوچک بعد از گذراندن ۴ شب با یک کارمند عالیرتبه شرکت های نفتی، با تقاضای او برای رفتن به پکن و تبدیل شدن به معشوقه مرد چهل ساله متاهل موافقت می کند. شانشان برای این کار یک آپارتمان هدیه گرفته است و مخارج زندگی اش نیز توسط معشوقه اش که شانشان هرگز از او به عنوان دوست پسر یاد نمی کند تامین می گردد.
شانشان به همراه کارمند عالیرتبه برای یک سفر بازرگانی ۶ ماه به افریقا رفته بود و برای فرار از بی حوصلگی، از طریق سایتی که به منظور دوستی بین چینی ها با انگلیسی زبانها ایجاد شده است با جیمز پالمر روزنامه نگار که در حال تهیه گزارش در باره زن دوم در چین است آشنا می شود. شانشان به نویسنده اجازه نداده است که به آپارتمانی که « مرد» وی، برایش خریده است وارد شود چون اغلب اوقات پر است از زنان و دختران شبیه خودش که در چین معروف به ernai ( زن دوم) هستند.
یکی از دوستانِ شانشان روایت می کند که این روزها اگر مردان دولتی معشوقه نداشته باشند یا دوست دختر، مرد به حساب نمی آیند. به نظر او بیشتر این مردان می خواهند آرزوهای عملی نشده بیست سالگی شان را جبران کنند. او تعریف می کند که ما معشوقه های « محصور شده» باید ادای حسادت و ناز کردن را همیشه از خود بروز دهیم تا رویای آنها کامل شود وگرنه تازگی و ماجراجویی های شان رنگ خواهد باخت. « آنها باید فکر کنند که حتی اگر به ما پول ندهند ما همچنان دوست شان خواهیم داشت.»
دختران روستایی در درون رویاها و برنامه ریزی های شخصی خود، امیدوارند که با پس انداز خوب در پی چندین سال سرویس، به استقلال نسبی دست یابند و قادر باشند از این روابط فاصله بگیرند و با مردان همسطح خود ازدواج کنند.
دانشجوی دوره دکترا در رشته مردم شناسی Zheng Tiantian از دانشگاه نیویورک که برای تکمیل رساله پایانی اش ۲ سال در کافه هایی که زوج های اینچنینی رفت و آمد داشتند کار کرده است از طریق دوستی نزدیک با دختران مورد نظر، از تصاویر خصوصی که مردان میانسال و مسن چینی در کنار معشوقه های شان گرفته اند یاد می کند و اینکه اغلب مردان با قیافه های کمابیش بچگانه در عکس ها ظاهر می شدند. به نظر Zheng Tiantian مردان مزبور برای فرار از احساس گناه، تعمداً در نقش افراد بیگناه و معصوم و کودک صفت، ظاهر می شوند. در نقش مردانی که قرار است مثلاً حامیان این دختران بیچاره شهرستانی باشند.
مردم شناسِ امریکایی Zheng Tiantian که در کتابش « محله ممنوع» به طور مفصل به زندگی کارگران جنسی چین بعد از سوسیالیسم می پردازد می گوید زندگی در دنیای سراسر فساد و رشوه و انحصارشده توسط مردان، زنان را نیز به اندازه مردان سودجو کرده است.
