سلام سنگ صبور
پسری ۲۱ ساله هستم. ۳ سال پیش اتفاقی با دختری آشنا شدم و یه رابطه نه چندان جدی داشتیم. واقعا دختر خوبی بود و من احترام خاصی واسش قائل بودم. اما همیشه یه مرزی بین مون بود که نمی گذاشت شکسته بشه. وقتی حالش بد بود هیچوقت دلیلشو نمی گفت و رفتارای اینجوریش آزارم می داد. بعد از چند ماه بهم زدیم و یکسال بعدش باهام تماس گرفت و دلیل بد حالی ها شو گفت.
اینکه عاشق کسی بوده ولی به خاطر شرط و شروط گستاخانه اش همه چی بهم خورده. اتفاقای پیاپی به شدت افسردش کرده. همه جوره خودمو وقفه اون و عشقش کردم که بهتر بشه. روزها با هم صحبت کردیم با اینکه واسم سخت بود. اوضاع بین مون بد نبود تا اینکه من بهش ابراز علاقه کردم. همه چی زیر و رو شد. سرد شد. با اینکه خودش پیشنهاد داده بود.
خلاصه… درگیر بودم چون میدونستم حالش بده. همه جوره حمایتش کردم. پیش مشاور و دکتر بردمش. دوبار خودکشی خیلی بد کرده. تنها چیزی که خیالم بابتش راحت بود این بود که اگه با من نمی تونه باشه، با من که چند سال زندگی مو واسش گذاشتم، پس با هیچکس دیگه ای نخواهد بود. اما چند ماهی است با پسری دوست هستش که یه بیماره روانیه. از کتک زدن تا رو به رو کردنش با یه دختر دیگه. همه کاری ازش بر میاد. حالا به من توهین شده. داغونم. ۳ سال از بهترین سال های عمرم حروم شد. ظاهر خوبی دارم و پیشنهادای زیادی بهم می شد. همه آدمای خوبو به امید اون رد کردم و تنها چیزی که واسم مونده تنهایی و افسردگی شده. نمیتونم بیخیالش بشم با اینکه انقدر ازم دوره. راهنماییم کن سنگ صبور
مرسی
سلام آرش عزیز
رابطه ها اگر دو طرفه و با تمایلات و جذبه های مشترک ایجاد نشوند با خود مشکلات، دلشکستن ها و از همه مهمتر توقعات ناعادلانه را ایجاد می کنند. درست به همین دلیل، رابطه ها به صورت کج دار و مریز و با حدس و گمان ادامه می یابند.
آرش عزیز اگر می توانی دوست خوب و بی توقعی باشی، رابطه ات را در حد یک دوستی ساده انسانی حفظ کن، ولی اگر توقع و تمایل بیشتر از یک دوست از او داری به خاطر خودت هم که شده، تکلیفت را با او مشخص کن.
آن سالها را از دست رفته نبین چون تجربه دوستی با این دختر خانم نکات مثبت زیادی برایت به ارمغان می آورد. مهمتر از هر چیزی این تجربه به تو در عمل ثابت کرد که فرد مهربان و مسئولی هستی. در ضمن خودت هم مسئول بخشی از تلخی دوران سپری شده هستی. از این به بعد می دانی که هرگز در یک رابطه عشقی٬ وارد کوچه یکطرفه نشوی.
